به گزارش ارتباطات و اطلاع رسانی سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، همسر شهید طاهری به روی سن آمد و هدایایی را به رسم یادبود دریافت کرد و همه مهمانان حاضر در تالار وحدت چند دقیقه ای به افتخار این بانو ایستادند و ادای احترام کردند.
سید زهرا حسینی گفت: ما زنده به آنیم که آرام نگیریم، موجیم که آسودگی ما قدم ماست. این کاری بود که شهید طاهری با عملکردشان ثابت کردند. برخلاف ظاهر آرامش، درونی سرشار از شور و هیجان داشتند. طاقت این را نداشتند که بداند در جایی مظلومی هست و او بتواند راحت سرش را بر بالین بگذارد و آرام زندگی کند. دوستانی که اینجا هستند این شهید بزرگوار را می شناسند. به دعوت این شهید در جشنواره های دانش اموزی حضور داشتند او به دنبال ایجاد وحدت بین جامعه بود. خوشا به سعادت او که خداوند قبل از ما از او تشکر کرد و حقش را به او داد. شهادت حق شهید سیاح طاهری بود. از همین جا به خانواده شان تبریک می گویم واقعا فقط باید تبریک گفت. تسلیت برای ماست که ماندیم و چه کنم چه کنم می کنیم. راهش را رفت. انشالله ما هم بتوانیم راه او را ادامه بدهیم.
فاطمه معتمدآریا گفت: من در یک کشتی دوستی با او آشنا شدم درست زمانی که در مورد صلح حرف می زدیم، در سالروز جنگ در شلمچه. کشتی دوستی بود که در آن بچه های ایرانی و عراقی به همت آقای احمدزاده که همیشه پیام آور صلح است، در مسیری روی شملچه حرکت می کردند. آشنایی ما با صلح بوده است. هر کسی که درخواستی درباره صلح داشته باشد یا بخواهد اقدامی در این باره انجام دهد، باید بداند که همیشه می تواند روی من حساب کند.
مهتاب کرامتی گفت: خوشحالم که در این جمع کنار دوستان جشنواره دانش آموزی هستم. شهید طاهری نشان داد می شود صبور بود، سکوت کرد ولی کار کرد.
بنی اعتماد گفت: ادای احترام من به سرکار خانم طارهی و همسر بزرگوراش . همیشه می گویند برای شناخت آدم ها با آنها همسفره و هم سفر شوید. من افتخار این را داشتم که در جشنواره بی سر و صدا دانش آموزی با این شهید هم سفر و همسفره باشم. او کسی بود که از جوانی سلامتش را در جبهه جنگ گذراند و از زمانی که فرصت آشنایی شان را داشتیم به طور دائم در برنامه های فرهنگی فعال بودند این بسیار قابل احترام بود. احترام و باوری که به حوزه سینما و هنرمندان فارغ از تفاوت های دیدگاهی یا اعتقادی داشتند بسیار قابل احترام بود.. آمدن و رفتن رسم روزگار است. بودن ما مثل پلک زدنی در طول زمان. ولی بعضی ها رفتنشان چیزی را از جهان کم می کند که به سادگی پر نمی کند. شهید طاهری یکی از این افراد بودند.اما دریغم می آید در این فرصت از همکار با ارزش مان که معلم درس ما بود. یدالله نجفی یاد نکنم.
