به گزارش ستاد ارتباطات و اطلاعات سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، محمد حسن دامن زن درباره انتخاب زندگی فردی به نام مجتبی به عنوان سوژه این اثر، اظهار کرد: سال ها پیش سر صحنه فیلمبرداری با شخصی به مجتبی آشنا شدم و همان جا بود که فکر کردم زندگی او از پتانسیل خوبی برای ساخت یک مستند جذاب برخوردار است.
وی افزود: بعد از سالها که از خارج از کشور برگشتم، دو مستند به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ارائه کردم که پذیرفته نشد اما متن این اثر را پذیرفتند.
کارگردان مستند «هم نفس» با بیان اینکه به سختی دورن خانواده مجتبی ورود کرده است، خاطرنشان کرد: تحقیق مستند یک سال و نیم طول کشید. به سختی توانستم درون خانواده مجتبی ورود پیدا کنم و کم کم به من اعتماد پیدا کردند. بعد از اعتماد خانواده مجتبی، من با او و شاگردش به مراسم ها رفتم تا با نحوه برنامه ریزی و فعالیت های مجتبی آشنا شوم. در نهایت فیلم برداری این اثر ۲۷ جلسه به طول انجامید.
دامن زن با اشاره به اینکه همواره ایده هایی که درون کار جرقه می زند، خط های فرعی داستان را عوض می کند گفت: شما شالوده کار را از ابتدا می چینید اما در پروسه اجرایی اتفاق هایی رخ می دهد که مجبور می شوید چیزهایی را کم و یا زیاد کنید. به همین دلیل همیشه امکان تغییر نوشته ها و متن ها در طول کار وجود دارد.
وی با بیان اینکه اهل زرق و برق سینمای داستانی نیست، افزود: حوزه مستند سخت است اما به خاطر تحقیق های طولانی، دانش زیادی را کسب می کنید.
کارگردان مستند «مجتبی» درباره نمایش این مستند در جشنواره فیلم فجر که به عنوان جشنواره آثار داستانی شناخته می شود، گفت: به نظرم جشنواره فیلم فجر فقط جشنواره آثار داستانی نیست بلکه جشنواره سینمای ایران است و سینما هم شامل آثار مستند می شود. به همین دلیل تقسیم بندی جشنواره ها را قبول ندارم. جشنواره فیلم فجر ویترین سینمای ایران است.
دامن زن با تاکید بر اینکه آثار مستند جشنواره ۳۴ یک سر و گردن بالاتر از تمام آثار جشنواره است، گفت: این برتری را شما در دکوپاژ، فنی، تصویر، مستند و داستان می توانید پیدا کنید.
