به گزارش ارتباطات و اطلاع رسانی سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، مهرداد اسکویی با بیان اینکه دغدغه اش، دیده شدن کسانی است که مانند همه حق دیده شدن دارند اما دیده نمی شوند، اظهار کرد: فرقی نمی کند این افراد کجا هستند، چه در کانون اصلاح و تربیت و چه در بیمارستان بیمار های خاص، در هر صورت باید صدای این افراد به گوش دیگران برسد.
وی در ادامه داد: در هر صورت سینمای مستند اجتماعی برای سیمای ایران بسیار مهم است و فکر می کنم یکی از دغدغه های سینمای جهان باشد.
مهرداد اسکویی با اشاره به طولانی شدن اخذ مجوز ساخت، گفت: بعد از ۷ سال انتظار، پاییز سال ۹۲ مجوز ساخت گرفتیم و در ۳ ماه و ۲۰ روز فیلمبرداری را انجام دادیم. در مجموع ساخت این فیلم دو سال طول کشید.
کارگردان مستند «رویاهای دم صبح» درباره علت انتخاب فعالیت در حوزه آثار مستند به جای آثار داستانی، اظهار کرد: زندگی انسان های پیرامون ما پر از درام است و با کشف و شهود این درام دیگر احتیاجی به تخیل نداریم. فقط باید زمانی را صرف کنیم تا این افراد به ما اعتماد کنند. بعد از آن می توانیم مستند را به گونه ای به مردم نشان دهیم که شایسته است.
کارگردان مستند «روزهای بی تقویم» با توجه به استقبال اهالی رسانه از پخش مستند در جشنواره فیلم های فجر، گفت: نباید سینماگران داستانی، مستند، انیمیشن و کوتاه از همدیگر جدا شوند. ما یک سینما داریم و همه باید در همین سینما در کنار یکدیگر فعالیت کنند.
وی در ادامه افزود: در هر کشوری یک جشنواره مادر درباره فیلم وجود دارد و جشنواره فیلم فجر مهمترین جشنواره سینمایی کشور است. از تمامی گونه های فیلم باید در آن جشنواره حضور داشته باشند. حال اگر اتفاقی در سینمای مستند افتاده که اینگونه می تواند مخاطبین و منتقدین را به سالن بکشاند، باید خوشحال باشیم.
اسکویی با بیان اینکه از حضور مخاطبان در سالن نمایش مستندش شگفت زده شده بود، گفت: نمایش فیلم در کاخ جشنواره که مطبوعات، منتقدین و افراد حرفه ای حضور دارند بسیار جذاب است، مخصوصا که سالن مملو از جمعیت بود.
