به گزارش ارتباطات و اطلاع رسانی سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر نشست نقد و بررسی فلم سینمایی «سیانور» با حضور بهروز شعیبی کارگردان، سید محمود رضوی تهیه‌کننده، علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری،مسعود احمدیان فیلمنامه‌نویس، آیدین طریف طراح صحنه و لباس، محمد معتمدی خواننده تیتراژ، هانیه توسلی، بهنوش طباطبایی، حامد کمیلی از بازیگران این فیلم سینمایی برگزار شد.
دهه ۵۰ تاریخی کشور مغفول مانده است
بهروز شعیبی کارگردان این اثر سینمایی در ابتدای نشست با اشاره به دیر وقت بودن زمان برگزاری نشست‌ها اظهار کرد: حضور همه ما در این نشست برای احترام به رسانه‌هایی است که در این مدت ما را یاری داده‌اند.
وی در ادامه با اشاره به اینکه فیلم سیانور در دهه ۵۰ شمسی و مخصوصا در سال ۵۴ می‌گذرد و مربوط به دوران تاریخی است که در کشور ما مغفول مانده است، چون مدت هاست تلویزیون ما منحصرا درباره افراد خاصی است و فراموش کردیم که انقلاب ما ابعاد و افراد مختلغی دارد.
این کارگردان تاکید کرد: فکر می‌کنم نسل من باید از ترس دور شود و بخواهد با حقیقت روبرو گردد و برای ساخت آن پژوهش‌های زیادی انجام شد و با اینکه پیشنهادهایی داشتیم مبنی بر اینکه برای فیلم از اسم‌های واقعی استفاده نکنیم، ولی ما می‌خواستیم با انتخابی که کرده بودیم، روبرو شویم.
شعیبی در بخشی از صحبتهایش با اشاره به اینکه جشنواره فیلم فجر را دوست دارد و در ابتدا از اینکه نامزد نشده، ناراحت شده است، عنوان کرد: شاید ابتدا ناراحت هم شدم اما امشب که در کنار شما فیلم را دیدم و مورد استقبال قرار گرفت، خوشحال هستم و احساس رضایت می‌کنم.
وی در ادامه اضافه کرد: با این حال متاسفانه جشنواره تبدیل به تخم مرغ شانسی شده که هر سال اتفاق عجیبی در آن می افتد. قطعا داورها دلایل خودشان را دارند و بر اساس انتخاب‌های مشخصی تصمیم گرفته‌اند. با این حال من خوشحالم در دوره‌ای این فیلم ساخته شده که نام علی جنتی را در کتاب‌های آن دوران دیدیم و در اینجا از طرف افرادی که در کار حضور داشتند، فیلم را به ایشون تقدیم کنم.
این کارگردان جوان با بیان اینکه به دنبال ژانرسازی نیست، اظهار کرد: من در حدی نیستم که برای خودم ژانر بسازم و چشم خودم را بر روی حاشیه ها بستم و فیلم‌هایی می سازم که اقتضای سن و شرایط اجتماعی خودم است و هنوز به جایی نرسیدم که بخواهم راهی را بسازم و ادامه بدهم.
سازمان اطلاعات حامی مالی ما نبود
سید محمود رضوی، تهیه‌کننده این اثر سینمایی با بیان اینکه گلایه‌هایی درباره زمان برگزاری نشست فیلم وجود داشته، بیان کرد: این تصمیم را برگزار کنندگان جشنواره گرفتند و ما هم به تصمیم آن ها احترام می‌گذاریم.
وی در ادامه عنوان کرد: تهیه‌کنده خوب باید در همه موضوعات و ژانرها کار داشته یاشد، اما این کارها باید در تفکر خودش باشد و اساس کار را از آن خودش کند. این اثر فیلمنامه خوب و موضوع قابل توجهی داشت و با اینکه شاید فکر کنیم قدیمی است اما این طور نیست و تلنگرهایی در این‌باره در جامعه وجود دارد و می‌تواند برداشت‌هایی در جامعه روز هم داشته باشد.
این تهیه‌کننده در پاسخ به این پرسش که نظرش درباره اینکه این فیلم سینمایی در هیچ کدام از بخش‌های جشنواره کاندید نشده است، عنوان کرد: این سوال را یکی از خبرنگارها از من پرسید و در همان زمان اقای حیدری دبیر جشنواره هم حضور داشتند و ایشان گفتند که سیانور هم به داروی رسیده و مورد داوری قرار گرفته است.
رضوی تاکید کرد: در کشور هیچ فیلمسازی را نمی‌توانید پیدا کنید که بگوید جشنواره برایش مهم نیست، چون مهم است و این جشنواره جشن سینمای ایران و آغاز سال سینمای ایران است. ما هم جشنواره را قبول داریم و به داوری‌هایی هم که وجود داشته، احترام می‌گذاریم.
این تهیه‌کننده در پاسخ به این شایعه که وزارت اطلاعات حمایت‌های مالی از این اثر داشته نیز یادآور شد: شایعه ای درست شد که سازمان اطلاعات از این فیلم حمایت مالی می‌کند، در صورتی که هم ما هم سازمان اطلاعات درباره این موضوع جواب دادیم و این قصیه را رد کردیم. با این حال نظارت‌هایی از طرف این سازمان بر روی پروژه وجود داشت۷ چون به هر حال موضوعی که درباره ان کار می‌کردیم، این نظارت‌ها را می‌طلبید.
مسعود احمدیان، فیلمنامه نویس این اثر با تاکید بر اینکه آقای رضوی از شجاع‌ترین تهیه‌کننده‌هاست، اظهار کرد: این تهیه‌کننده بود که با شجاعت خواست این اثر ساخته شود و کارگردان دقیقی را به همراه گروه حرفه‌ای جمع کرد تا فیلم ساخته شود.
وی ادامه داد: یادمان نرود که اتفاقاتی در این کشور افتاد و باعث جریان هایی شد که در میان آن افرادی بودند که به دلیل عقایدی که داشتند، جان‌شان را از دست دادند.
این نویسنده در ادامه با اشاره به اینکه پیشنهادهایی داشتند که از نام واقعی افراد در فیلم استفاده نکنند، اظهار کرد:ا اگر این کار را می‌کردیم حق مطلب به این افراد ادا نمی شد و وقتی در سالن نمایش با خانواده‌های شهید شریف واقفی و صمدی لباف فیلم را می‌دیدیم از جایی به بعد گریه می‌کردند.
احمدیان اضافه کرد: برای تحقیق و پژوهش‌ها از کتاب‌ها و دست نوشته‌ها و افرادی که خودشان در آن زمان بودند، کمک گرفتیم.
وی همچنین عنوان کرد: سیانور نمی‌خواهد به نکته‌های خاصی اشاره کند، فقط می خواهد بگوید اجازه ندهیم دیگران برای ما تصمیم بگیرند، چون ما خودمان می‌توانیم بر اساس آموزه‌های دینی و شرایط اجتماعی خودمان تصمیم گیری کنیم.
دو نسل بازیگری کنار هم در سیانور
بهنوش طباطبایی که در نقش لیلا زمردیان حضور داشته، اظهار کرد: فضای فیلمنامه سیانور برای من جذاب بود چون به مقطع حساسی می‌پرداخت. همچنین خود من به تاریخ علاقه زیادی دارم و متن هم برایم پرکشش بود.
وی ادامه داد: من آشنایی با نقشی که می‌خواستم بازی کنم، نداشتم و تنها نامش را شنیده بودم. اما روی آن کار زیادی کردم، تحقیقات زیادی انجام دادم تا به نقطه‌ای که لازم بود، برسم.
طباطبایی تاکید کرد:این نقش از نقش‌هایی بود که به راحتی به هر کسی پیشنهاد نمی شود و من هم نمی‌خواستم این فرصت را از دست بدهم.
این بازیگر درباره اینکه جلوی دوربین کارگردانی که خودش بازیگر بوده، قرارا بگیرد نیز عنوان کرد:
این که یک بازیگر من بازیگر را راهنمایی کند، خیلی جذاب است. اما به طور کلی نگاه و سلیقه و نوع هدایت و راهنمایی آقای شعیبی خیلی خوب است.
وی همچنین جذابیت سیانور را در کنار هم قرار گرفتن دو نسل از بازیگرها در کنار هم دانست و تاکید کرد که راهنمایی‌های کارگردان وبازیگردان این روانی را در کار به وجود آورده است.
جامعه در دهه ۵۰ بسیار ملتهب بود
هانیه توسلی که در نقشی بازی کرده بود که مابه ازای شخصیت واقعی نداشت، اظهار کرد: وقتی نقشی به من پیشنهاد می شود، برای اینکه آن را درک کنم، خودم را جای او می‌گذارم، برای این کار که خیلی کتاب خواندم و مصاحبه‌هایی با زندانی‌‌ها کردم که در آن مدت حضور داشتند.
وی ادامه داد: به این فکر می‌کردم که نقش من چه می‌خواهد و چه ارمانی را دنبال می‌کند که حاضر است برای رسیدن به آن جان بدهد.
این بازیگر همچنین تاکید کرد: جامعه دهه ۵۰ بسیار ملتهب و سیاسی بوده و تفاوت زیادی با فضای امروز جامعه داشته است.
۵.حامد کمیلی در نقش وحید افراخته که بسیار هم منفی بود، یازی کرده بود، او دراین باره گفت: این نقش یکی از سخت‌ترین نقش‌هایی بود که در آن بازی کردم. باید آن را به شکلی درک می کردم که بتوانم برای کارهایی که انجام می دهد به او حق بدهم.
پدرام شریفی در نقش امیر فخرا حاضر شده بود،اظهار کرد: این کاراکتر مابه ازای تاریخی نداشت، اما در متن داستان کارکرد مشخصی داشت و از طریق او وارد داستان‌های مختلف می شدیم.
علیرضا برازنده، مدیر فیلمبرداری این اثر سینمایی نیز عنوان کرد: می‌خواستیم اتمسفر و فضایی را ایجاد کنیم که در فضای دهه ۵۰ قرار بگیرد و برای این‌کار نور و زاویه دوربین و دیگر عناصر مورد نوجه بود.
وی همچنین درباره استفاده از نگاتیو برای فیلمبرداری این فیلم گفت:استفاده از نگاتیو سخت نبود، اما به هر حال مدت‌ها بود که از نگاتیو استفاده نمی‌شد، اما کار کردن با نگاتیو خیلی لذت بخش هم بود.
محمد معتمدی، خواننده تیتراژ پایانی فیلم سینمایی سیانور نیز در نشست حاضر بود و عنوان کرد: من فکر می‌کنم تیتراژ فیلم ها هرکجای دیگری که شنیده شوند، باعث مرور خاطرات می‌شوند و وقتی خود من امروز فیلم را دیدم و تیتراژ را شنیدم، احساس کردم همین حال برایم وجود دارد.
وی در ادامه یاداور شد: برای اینکه موسیقی را به دهه ۵۰ شمسی ببریم، استودیویی در آلمان را انتخاب کردیم که تجهیزان ۴۰ سال قبل را داشت و همین طور برای ترانه هم از آثار همان دوران بهره گرفتیم.
حسین سلطان محمدی، منتقد این جسله نیز درباره این اثر سینمایی عنوان کرد: علاوه بر اینکه فیلمنامه در جای خود بسیار خوب بود و همین‌طور طراحی صحنه ان بسیار دقیق و حساب شده بوده است و با توجه به اینکه ما شهرک سینمایی نداریم، بازسازی‌های آن دوران در سطح شهر بسیار دقیق انجام شده است.
مهدی هاشمی بازیگر سر فیلمبرداری بود و بهزاد عبدی آهنگساز این اثر سینمایی در نشست حضور نداشتند. آیدین ظریف هم که طراحی صحنه و لباس این فیلم سینمایی را بر عهده داشت، ابراز امیدواری کرد که فضای صحیحی را در دوران دهه ۵۰ بازسازی کرده باشد.
