مهرداد فرید کارگردان فیلم «دعوتنامه» میگوید: این فیلم یک درام اجتماعی است با رگههای مذهبی. داستان فیلم درباره زوار امام رضا(ع) است که سارقی اموالشان را میدزدد و این دزدیها ماجراهایی را رقم میزند…
به گزارش ستاد خبری جشنواره فیلم فجر، مهرداد فرید فیلمنامهنویس، کارگردان و تهیهکننده در جشنواره سی و پنجم فیلم فجر با جدیدترین ساختهاش به نام «دعوتنامه» در بخش «چشمانداز» حضور دارد. فرید درباره فیلمش میگوید: «این فیلم یک درام اجتماعی است با رگههای مذهبی. داستان فیلم درباره زوار امام رضا(ع) است که سارقی اموالشان را میدزدد و این دزدیها ماجراهایی را رقم میزند…»
اقدام درست فجر۳۵
فرید درباره رویکرد جدید جشنواره و تغییر مقرراتش میگوید: «جشنواره فیلم فجر، در ادوار مختلف رشد و نمو غیرمنطقی داشته است. در دورانی آنچنان فربه و بدقواره شده بود که تعداد جوایزش بیدلیل زیاد بود، در حالی که معمولا این افزایش، مساوی با کاهش است. بنابراین تغییرات امسال در راستای جمع و جور شدن جشنواره، قدم درستی بوده است. امیدوارم جشنواره به سمتی برود که تعداد جوایزش را به پنج یا شش جایزه اعتباری برساند».
وی همچنین معتقد است: «در جشنوارهای مثل ونیز، تعداد نمایش یک فیلم، به سه یا چهار نمایش بیشتر نمیرسد که در ازای این نمایشها، به سازنده و مالک فیلم، به عنوان حق نمایش، پول میدهند. نمایش فیلم با این اندازه و تعداد، جفایی است که در حق سازنده میشود. اگر جشنواره میخواهد جلال و جبروتاش را حفظ کند و فیلمها را در سالنهای مختلف به نمایش بگذارد، میبایست حق نمایش به صاحب اثر بدهد. در این صورت اجازه خواهد داشت صدها بار فیلمها را به نمایش بگذارد.»
فرید معتقد است زمانی که اسامی فیلمهای انتخاب شده اعلام میشود و عدهای نسبت به نتیجه اعتراض میکنند، شاید بخشی از دلیل، عملکرد مسئولان جشنواره و هیئت انتخاب باشد. او در توضیح صحبتاش اضافه میکند: «بر کسی پوشیده نیست که انتخاب فیلمها، ارتباط مستقیم با سلیقه هیئت انتخاب دارد. شاید بتوان بهجای استفاده از واژه کیفیت، از سلیقه استفاده کرد.»
مهرداد فرید در ادامه درباره تغییر زودهنگام دبیران جشنواره در سالهای گذشته میگوید: «مدیری چون حجتالله ایوبی قطعا بهترین گزینه برای سِمت فعلیاش است اما از هزار دغدغهای که در سر دارد، تنها یکی، سینماست. حالا همین وضعیت برای محمد حیدری هم هست و او برای اینکه بتواند کارش را پیش ببرد، باید کلی ملاحظات را در نظر بگیرد که از انتخاب اعضای هیئت انتخاب گرفته تا داوری و … را در بر میگیرد.»
پیشنهاد به محمد حیدری
این منتقد و روزنامهنگار قدیمی در پایان میگوید: «پیشنهاد میکنم که آقای حیدری هرچه میتواند جشنواره را جمع و جور کند و تعداد جوایز و بخشها را به حداقل برساند. اینقدر ابعاد کار را بزرگ نکند که سازمانها و گروههای مختلف، بیجهت روی آن حساس شوند.»