برقراری نظم و ترتیب و شروع بدون تاخیر فیلم‌ها و نشست‌ها یکی از اصلی‌ترین اهداف این دوره از جشنواره فیلم فجر بود. گروهی از اهالی رسانه در این زمینه نظر داده‌اند.
به گزارش ستاد خبری جشنواره فیلم فجر، یکی از اهداف اصلی سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر امسال برقراری نظم و ترتیب در سالن نمایش فیلم‌ها و برگزاری بدون تاخیر نشست‌‌های پرسش و پاسخ بود. در همین راستا از اهالی رسانه که از مخاطبان اصلی برگزاری برنامه‌های جشنواره در برج میلاد بودند، خواستیم که نظرشان را در این‌باره برای ما بنویسند.
این یادداشت‌ها در قالب چند گزارش طی روزهای جشنواره منتشر شد.
محمد صابری، روزنامه‌نگار: میتوان نمره قبولی به میزبانان این دوره از جشنواره داد
این یک واقعیت است که دوره‌های مختلف جشنواره فیلم فجر معمولا از منظر «ترکیب فیلم‌ها» مورد ارزیابی و قضاوت قرار می‌گیرد و اغلب خاطرات‌مان از این رویداد با تلخ و شیرین فیلم‌هایی که روی پرده دیده‌ایم طعم گرفته است. قاعد‌ه‌ای که طبیعتا در دوره سی‌وپنجم هم نقض نخواهد شد و چه این روزها و همزمان با برگزاری و چه پس از اتمام جشنواره، بیشتر شاهد نقد و بررسی آثار جشنواره هستیم و خواهیم بود. اینگونه است که سایه «فیلم‌ها» بر سر «جشنواره» سنگینی می‌کند و یادمان می‌رود میزبانی برای مواجهه بی‌دغدغه با ویترین تولیدات یکساله سینمای ایران، خود نیازمند ملاحظات و نکاتی است که در دوره‌های مختلف بسته به میزان توجه برگزارکنندگان به آن‌ها، تجربه حضور در جشنواره به ویژه در سالن رسانه‌ها صورت متفاوت پیدا کرده است. برمبنای همین ملاحظات هم میتوان نکاتی را درباره کیفیت میزبانی جشنواره سی‌وپنجم مرور کرد.
جشنواره‌ای که اگرچه در فرآیند تدارک میزبانی و به ویژه صدور کارت‌‌ها و فروش بلیط، به واسطه برخی اختلالات سخت‌افزاری می‌‌رفت با دست‌اندازهایی جدی مواجه شود، اما آرام‌آرام به وضعیت ثبات نسبی رسید. جالب اینکه اولین نکته مشهود در کیفیت میزبانی کاخ جشنواره در این دوره، محصول همین فرآیند پردست‌انداز بود. ترکیب کیفی مهمانان کاخ جشنواره و همزمان کاهش مشهود کمیت حاضران در برج میلاد ثابت کرد ایده غربال‌گری روابط عمومی این دوره از جشنواره به بهترین شکل اجرایی شده و مهمانان برج میلاد یکی از کم‌تنش‌ترین دوره‌ها را برای حضور در سالن و تماشای فیلم‌ها تجربه کردند. به این غربال‌گری و کیفی شدن ترکیب مهمانان اگر نظم کم‌نظیر زمان‌بندی اکران فیلم‌ها را هم اضافه کنید قطعا میتوان به این جمع‌بندی رسید که در صورت استمرار این شرایط جشنواره فجر لااقل در برج میلاد یکی از «منظم‌ترین» دوره‌های خود را سپری کرده است. پایبندی به آغاز نمایش فیلم‌ها رأس ساعت اعلام شده، اصلاح چیدمان سالن مختص نشست رسانه‌ای به نفع سهولت استقرار و پوشش رسانه‌ای، فاصله‌گذاری صحیح در جدول برنامه برای جلوگیری از هم‌پوشانی پذیرایی و اکران فیلم‌ها و موارد دیگری از این دست را هم میتوان در زمینه کیفی‌تر شدن میزبانی جشنواره در این دوره مورداشاره قرار داد. به رغم این امتیازات اما اصرار مسئولان جشنواره در ادامه آزمون و خطا برای رسیدن به استاندارد کیفی مناسب برای متولی ارائه خدمات پذیرایی یکی از اتفاقات عجیبی است که در دوره سی و پنجم هم شاهد استمرار آن بودیم. کترینگ متولی تأمین پذیرایی برج میلاد در دوره‌های مختلف کیفیت‌های متنوعی داشته اما به جای رسیدن به یک استاندارد ثابت در همکاری با یک شرکت باسابقه هر بار گویی به نقطه آغاز برمی‌گردیم و باید همین ده روز منتظر تجربه‌اندوزی کترینگ تازه باشیم! ترکیب منو و کیفیت غذای سرو شده در برج میلاد یکی از نقاط ضعف میزبانی امسال در برج میلاد بود. در مجموع اما از آنجا که ماهیت اصلی جشنواره به رونمایی از فیلم‌های سینمایی گره خورده و مسئله اصلی مهمانان هم فراهم بودن شرایطی برای تماشای بی‌دغدغه آثار است میتوان همزمان با امید داشتن به اصلاح نواقص در دوره‌های آتی، نمره قبولی به میزبانان این دوره از جشنواره فیلم فجر داد و گفت؛ دستمریزاد.
مهرداد معظمی (سینماپرس): در کاخ جشنواره همه‌چیز سرجای خودش بود
شاید طی سال‌های گذشته برگزاری منظم جشنواره فیلم فجر از منظر اجرایی برای همه اهالی رسانه و منتقدین در کاخ جشنواره به یک رویا شبیه بود. شاید در بهترین حالت ممکن نیز نمی‌شد نظم را در فجر متصور شد. شاید ما ایرانی‌ها اصلا بلد نیستیم سمینار، همایش، برنامه یا جشنواره‌ای را منظم و سر وقت برگزار کنیم. همیشه یک جای کار می‌لنگید. اما جشنواره ۳۵ را باید به فال نیک گرفت. شاید باورتان نشود فیلم ها راس ساعت رنگ پرده را به خود می‌بینند، نشست‌ها به موقع برگزار میشود، آدم اضافی کمتر در کاخ رسانه دیده میشود و در کاخ جشنواره مانند خیلی از کاخ‌ها همه چیزش سر جای خودش است.
باید همت ستاد اجرایی سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر را برای نظم کاخ جشنواره ۳۵ ارج نهاد و تلاششان را تحسین کرد. انتخاب یک فرد رسانه ای تمام عیار به عنوان مدیر روابط عمومی این رویداد هنری توسط دبیر جشنواره حتما نقش پر رنگی در این اتفاق میمون دارد و امید است این اتفاق طی سال‌های آتی نیز ادامه‌دار باشد. در این بین نباید چشم از برخی کاستی‌ها نیز بست. اختصاص یک سانس برای مستندهای که قبلا در سینما حقیقت دیده شده اند اضافی است. عدم گزینش افراد سوال کننده و رسانه شان در نشست های خبری اشتباه است. باید برای سانس آخر شب نیز فکری کرد. راستی تکلیف فرش یا موکت قرمز هم مشخص شود!
علی دهبان (فارس): در جشنواره امسال ازدحام بی‌جایی را ندیدیم
به نظر من امسال نظم جشنواره به نسبت سال گذشته بیشتر شده بود و ازدحام بی‌جایی را شاهد نبودیم. شاید در این دوره برخی بگویند که جشنواره هیجان و التهاب سال گذشته را ندارد که فکر می‌کنم دلیل آن آثار انتخاب شده در جشنواره هستند. چرا که همواره حاشیه یکی از جذابیت‌های جشنواره بوده که در این دوره به حداقل رسیده است. در مورد کیفیت فیلم‌ها هم فکر می‌کنم به نسبت دوره های قبل آثار بهتری را شاهد بودیم اما سال‌های گذشته غیر از دو فیلم که شگفتی محسوب می‌شد سایر فیلم‌ها درجه کیفی مناسبی نداشتند.
رضا پورزارعی (روزنامه صبا): اشخاص بی‌ربط را ندیدیم
نظم این دوره برج میلاد نسبت به دوره‌های قبل خیلی بهتر شده و دیگر از شلوغی و ازدحام اشخاص بی‌ربط با رسانه و فیلم‌ها خبری نیست و اکران فیلم‌ها راس ساعت مقرر صورت می‌گیرد، خیلی خوب است؛ ولی در این دوره هم باز تایم اکران فیلم‌ها که آخرین سانس ساعت ۲۳ شروع میشود و ۱ بامداد تمام میشود و با برگزاری نشست خبری به ساعت ۲-۳ میرسد و این زمان خیلی بدی برای اهالی رسانه است که باید بعد از آخرین نشست نقد یا گزارش بنویسند و روز بعد دوباره به برج برگردند برای اکران‌های دیگر و مشکل دیگر در نشست‌ها این است که قبل از اینکه نشست تمام شود فیلم بعدی شروع میشود و تا افراد حاضر در نشست از طبقه ۲- تا بالکن برسند ۱۵-۲۰ دقیقه فیلم‌ها را از دست می‌دهند، کاش می‌شد سالن کناری نشست خبری را برای اکران اهالی حاضر در نشست در نظر گرفته می‌شد که بعد از پایان نشست فیلم را در آن سالن کامل می توانستند ببینند.
