به گزارش ستاد خبری جشنواره فیلم فجر، یکی از جوایز جشنواره‌ای علیرضا زرین‌دست فیلم‌بردار چیره‌دست سینمای ایران، جایزه او برای فیلم «پری» (داریوش مهرجویی) در دوره سیزدهم بود. علیرضا زرین دست با اشاره به خاطراتش از این فیلم گفت: «اگر بخواهم درباره فیلم «پری» خاطره‌ای بگویم بسیار سخت است که به بایگانی ذهنم رجوع کنم. بدون شک مهرجویی از کارگردانان ممتاز و خاص سینما است که در کارنامه کاری‌اش فیلم‌های درخشانی دارد.»
زرین‌دست از ماجرای اولین همکاری‌اش با مهرجویی در فیلم «پری» گفت: «من قرار بود قبل‌تر از این فیلم در آثاری چون «اجاره‌نشین‌ها» و «هامون» با مهرجویی فعالیت داشته باشم که به‌دلیل اتفاقات خاصی، آن همکاری شکل نگرفت. حتی برای فیلمبرداری فیلم «هامون» قرارداد بسته بودم و برای «اجاره‌نشین‌ها»، در مرحله بازدید از لوکیشن‌ها، در کنار آقای مهرجویی بودم که هر دو منتفی شد و این همکاری سرانجام در فیلم «پری» شکل گرفت.»
زرین‌دست ادامه داد: «احساس می‌کنم کاری که در «پری» انجام دادم، مورد تأیید و پسند آقای مهرجویی قرار گرفت و فیلمبرداری این فیلم در اصفهان، روزهای خوبی را در خاطره همه گروه تولید ثبت کرد. اکثر بچه‌های پشت صحنه، با علاقه و انگیزه و حال خوب کار می‌کردند. «خسرو شکیبایی» در «پری» هم مثل «هامون» و سایر آثارش درخشید و به اعتقاد من با آن که او در قید حیات نیست، اما پیوندش با سینمای ایران به واسطه آثار درخشان‌اش، برقرار است.»
او درباره اتفاقاتی که پیرامون سیمرغ گرفتن خود در دوره سیزدهم رخ داد، گفت: «در آن سال برای ورود به تالار وحدت تنها یک کارت داشتم که آن را به دخترم داد تا داخل تالار شود چرا که احساس کردم که من را می‌شناسند و می‌توانم راحت به داخل سالن بروم اما آن شب، شلوغی و ازدحام جلوی حراست ورودی تالار وحدت، به جروبحث انجامید و با توجه به اوضاع آشفته آنجا ترجیح دادم به خانه برگردم! ساعتی بعد، در آشپزخانه نشسته بودم و چای می‌خوردم که یکی دیگر از دخترانم با جیغ و هیجان زیاد به آشپزخانه آمد که: «جایزه بهترین فیلمبرداری را برای فیلم پری گرفته‌ای!». من هم چای را خورده و نخورده، به تالار وحدت برگشتم اما مراسم تمام شده بود. دخترم سیمرغی را که به نیابت من گرفته بود، به دست من داد… در آن لحظه یادم است که آقای انوار را دیدم و از او به خاطر این جایزه تشکر کردم. ماجرایی که همچنان بعد از سال‌ها برایم جالب است.»
