علیرضا امینی گفت: با گرفتن سیمرغ هنر و تجربه در جشنواره بیست و یکم فیلم فجر، انرژی مضاعفی گرفتم و احساس کردم که با ساخت اولین فیلمام، مسیر را درست رفتهام.
علیرضا امینی کارگردان، در بیستویکمین دوره از جشنواره فیلم فجر جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم هنر و تجربه را (که در آن سال برای بهترین آثار تجربهگرا و خلاق اهدا میشد و ربطی به «هنر و تجربه» فعلی نداشت) برای فیلم «نامههای باد» گرفت. داستان این فیلم، درباره گروهی از سربازان نقاط دورافتاده کشور بود که برای انجام خدمت وظیفه به پادگانی در تهران اعزام میشوند. امینی درباره حضور فیلم «نامههای باد» در جشنواره بیستویکم میگوید: «یکسال قبل از ورود فیلم «نامههای باد» در جشنواره بیستویکم به دلیل تغییر مدیریتی در حوزه هنری، این فیلم از جشنواره بیستم خارج شد که بعد از این ماجرا، فیلم به تهیهکننده دیگری واگذار شد و توانستیم آن را به جشنواره بیستویکم برسانیم و خداروشکر فیلم «نامههای باد» از نگاه داوران سیمرغ بهترین فیلم «هنر و تجربه» را به دست آورد».
فیلم امینی در آن سال برای دریافت این جایزه با فیلمهایی همچون شبهای روشن (فرزاد موتمن)، فرش باد (کمال تبریزی)، کولی (علی شاهحاتمی) و نفس عمیق (پرویز شهبازی) در رقابت بود و در واقع، او در یک رقابت سخت، موفق به دریافت این سیمرغ شد. امینی در اینباره معتقد است: «آن چیزی که از آن دوره در خاطرم نقش بسته، این است که تعداد محدودی سیمرغ به فیلمها اختصاص داده بودند. فیلمهای قوی و جانداری را در جشنواره دیدیم که نگاههای متفاوتی داشتند، همانطور که اصل برگزاری جشنوارهها در دنیا هم به این شکل است که با نگاههای متفاوت روبهرو شویم.»
امینی «نامههای باد» را در شرایطی دشوار ساخت. تولید با حداقل بودجه و در فصل زمستان، یک سال انتظار و… به همین دلیل کسب سیمرغ، برای او اتفاق مهمی بود. او در این زمینه میگوید: «با گرفتن سیمرغ انرژی مضاعفی به من داده شد و بسیار خوشحال شدم. در ادامه هم این فیلم چه در داخل ایران و چه در خارج از کشور با موفقیت روبهرو شد که این باعث شد، از همان اول راه، احساس کنم مسیرم را درست رفتهام.»