محمدمهدی حیدریان معاون وزیر و رئیس سازمان سینمایی در مراسم اختتامیه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر سخنرانی کرد.
به گزارش روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، متن سخنان رئیس سازمان سینمایی به شرح زیر است:
«تبریک و سلام بر مردمی که امروز در جشن آغاز چهلمین فجر انقلاب اسلامی پرچم این نعمت چهل ساله را در نسیم نجواگر سرود جاودانه این مرز پر گهر و این سرای امید در گستره ایران زمین به اهتزار در آورند و با درود بی کران به روح معمار خردمند انقلاب اسلامی و تبریک به مقام معظم رهبری در آستانه چهل سالگی این انقلاب شکوهمند.
سلام و خیر مقدم به هنرمندان و سینماگران ارجمند، به مسئولین و خدمتگزاران مردم، به معاون اول رئیس جمهور، به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، به نمایندگان و اعضای محترم مجلس شورای اسلامی، و نیز شورای شهر، به همه اصحاب رسانه به ویژه رسانه ملی و خبرنگاران گرامی که با همراهی ایشان، فراگیری و شکوه این دوره، بیش از پیش محقق و متجلی شد.
سلام و سپاس نثار همکاران تلاشگرم در سازمان امور سینمایی کشور و دبیرخانه جشنواره ملی فیلم فجر.
سلام بر همه شما که آمده‌اید تا با هم ورق زرین دیگری را بر کارنامه سینمای پر افتخار سرزمینمان بیافزاییم.
به رغم رشد سیصد درصدی اقبال شما به دیدن فیلم‌ها، هنوز تا کسب سهمی درخور از اوقات شما راهی دراز در پیش داریم. اما مردم ما در همه جای ایران باید به سینما بروند و این بر عهده ما و همراهی و پشتیبانی سایر مسئولین در دولت و مجلس است که هر چه زودتر امکان تحقق عدالت فرهنگی را در این عرصه فراهم سازند.
طبق آمار سی کشور در جهان صاحب صنعت تولید فیلم هستند و کشور ما در این میان جایگاهی مطلوب دارد.اما ما باید سهم خود را از جغرافیای فرهنگی و طبعاً از اقتصاد ده‌ها میلیارد دلاری صنعت تصویر بیش از پیش مطالبه کنیم. باید برای تحقق آینده مطلوب به کمک سینما در عرصه‌های مختلف، خلق فرصت کنیم. این خلق فرصت‌ها، ایجاد جریانات اجتماعی می‌کند که به طور طبیعی آسیب پذیری و غافلگیری ما را در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی امنیتی به حداقل می‌رساند.
لازمه این کار پایداری تصمیم‌های کلان و ثبات در سیاست‌هاست که به یاری خدا و مسارکت صاحبان هنر و اندیشه برنامه جامع سینما تهیه شده و من بعد چارچوب تصمیمات اجرایی را تعیین و تنظیم می‌کند.
آثار عرضه شده در سی‌و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر، حکایت از آن دارد که این سینما حرکت خود را به سوی حرفه‌ای تر شدن، به خوبی استمرار بخشیده است و این پیام را به مخاطبین خود می ده که سینمای ما زنده است، چون جامعه ما زنده است و سینمایی به‌روز را طلب می‌کند.
حضور فیلم‌های خوش ساخت با مضامین اجتماعی ، کمدی، دفاع مقدس و مقاومت، در قالب‌های داستانی، انیمیشن و مستند- مجموعه متنوعی را به جامعه عرضه داشت که امید به آینده درخشان این سینما را بیش از پیش نمایان می‌سازد. فیلم‌های اجتماعی این دوره، ضمن نگاه نقادانه به مسائل و معضلات جاری، هم از سیاه‌نمایی های مرسوم فاصله گرفته‌اند و هم با بیان سینمایی حرفه‌ای‌تر و هنرمندانه‌تر امیدآفرینی کرده‌اند.
کسی از دیدن فیلم‌های کمدی خجالت‌زده نمی‌شود.فیلم‌های کمدی این دوره را خوش ساخت و محترمانه-در عین پرداختن به موضوعات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی می‌یابیم. فیلم‌های«دفاع مقدس» نگاه و تاریخچه بدیعی را به مردم- خاصه جوانانی که آن روزها و آن واقعه خطیر را ندیده‌اند- با هنرمندانه‌ترین بیان و فنی‌ترین وجوه، عرضه کرده‌اند. در موضوع دشوار «انیمیشن» نیز توانسته‌ایم تا بخش عظیمی از عقب ماندگی تاسف‌بار خود از جهان انیمیشن را جبران و راه ده-پانزده ساله‌ای را جهش‌وار با موفقیت طی کنیم و به مرزهای استاندارد جهانی بسیار نزدیک شویم. در موضوع فیلم‌های سینمایی موصوف به «مقاومت» نیز مضمون تازه‌ای را تجربه می‌کنیم که باید شاهد آثار آن، هم در افق پیش روی سینمای کشورمان و هم در سطح سینمای جهان باشیم.
اما جوانان و فیلم اولی‌های این دوره، هم حرفه‌ای وارد صحنه شده‌اند و توقع جامعه سینمایی و مخاطبین را از خود، ارتقاء بخشیده‌اند. سینمای آینده ایران سنیمایی است متکی به نیروی جوان و ذهن خلاق آنان. به یاری پروردگار، برآنیم تا از سال آینده جشنواره مستقل فیلم‌های اول را نیز برپا کنیم.
از منظر برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری، نکته بسیار مهم در این باره این است که رشد سینمای ما در تمامی ابعاد آن صورت گرفته است و منحصر به یک بخش از این صنعت و هنر بزرگ نبوده. این‌ها پیش درآمد است، امیدوار کننده است، اما کافی نیست.
این سینمایی قدرتمند بیش از پیش با احساس مسئولیت اجتماعی وارد عرصه‌ها و شئون اجرایی کشور خواهند شد. تلاش خواهد کرد تا با پرهیز از تنش‌ها، مانع فرسایش فرهنگی و اجتماعی جامعه شود و در صدد خواهد بود تا از طریق بازخوانی مجدد نقش نهادهای اصلی تولید کننده ارزش در جامعه، مرجعیت «فرهنگی» را احیاء کند و ظرفیت‌های خود را برای گفت‌وگوی درون تمدنی و نیز با جامعه جهانی ارتقاء بخشد.
طبعاً چنین سینمایی با نگاه به آینده و نقد عالمانه-منصفانه و در چارچوب منافع مل می‌رود تا «کابوسهای» آفریده شده برای جوانان را به «امید» و «امیدواری» تبدیل کند. کابوس زدگی، دشمن خلاقیت، نشاط، کار و تلاش، ایده و ابتکار و هر گونه انگیزه بهبود است. درست برعکس «امید» و «امیدواری».
اگر ما «امید» در جامعه نیافرینیم، مرتباً آن را بازتولید نکنیم و براساس آن، آینده خود را ترسیم و معنا ننماییم، یقیین بدانید روز بیگانگان برای جامعه ما، آینده مطلوب‌شان را تعریف، القاء و ترسیم خواهند کرد.
تمامی دست‌اندکاران صنعت تصویر کشور آماده‌اند و پرتوان به پیش خواهند رفت و از سرزنش‌های خارهای مغیلان، غم به قلبشان راه نمی‌دهند و این فرموده رهبری معظم انقلاب را ره توشه خود ساخته‌اند که: «سینما کلید پیشرفت کشور به میزان زیادی دست شما سینماگران است.» والسلام»
