رضا مقصودی عضو هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر گفت: فیلمهای کمدی امسال فیلمنامههای خوبی دارند و بهنظر میرسد فیلمنامهها در حوزهی کمدی، بهتر از بقیه هستند.
رضا مقصودی فیلمنامهنویس و کارگردان، در گفتوگو با ستاد خبری سیوهفتمین دوره جشنواره فیلم فجر اظهار کرد: کماکان یکی از عمدهترین مشکلات سینمای ایران، مشکل فیلمنامه است. این مشکل را در فیلمهای حاضر در سیوهفتمین دوره جشنواره فجر نیز میتوان دید. البته برخی مضامین که در فیلمنامهها دستمایه کار قرار گرفتهاند، تازگی دارند و یکی دو فیلم هم هستند که فیلمنامههای خوبی دارند؛ اما بهطور کلی، فیلمهای موجود مشکل فیلمنامه دارند و بهنظر میرسد برای رسیدن به شرایط مطلوب، راهی طولانی در پیش است.
نویسندهی فیلمنامهی «لیلی با من است» (1374) همچنین گفت: اتفاقا من در بخش «نگاه نو» (فیلمهای اول) فیلمنامههای بهتری را دیدم و تحول در زمینهی نگارش فیلمنامه در آن بخش بیشتر بهچشم میآمد. بهنظر میرسد کسانی که بهتازگی به عرصه سینما وارد شدهاند، به موضوع نگارش فیلمنامه بیشتر دقت میکنند، سواد بیشتری دارند و کار بیشتری کردهاند. فکر میکنم کارگردانهایی که نخستین فیلم خود را ساختهاند، در زمینهی نگارش فیلمنامه، عملکرد موفقتری نسبت به کارگردانهای حاضر در بخش «سودای سیمرغ» جشنواره فجر دارند.
او درباره اینکه محوریت فیلمهای حاضر در جشنواره امسال شامل کدام حوزهها میشوند، بیان کرد: فیلمهای کمدی امسال فیلمنامههای خوبی دارند و بهنظر میرسد فیلمنامهها در حوزهی کمدی، بهتر از بقیه هستند. در بخش فیلمهای اجتماعی که سینمای ایران سالهاست بازار بیشتری داشته، فیلمنامهها هنوز رشد خوبی نکردهاند. در این شرایط، فیلمنامههای کمدی نمود بیشتری پیدا کردهاند.
مقصودی در اینباره توضیح داد: مشکلی که در زمینه نگارش فیلمنامه وجود دارد به مسائلی مانند مطالعه، دقت، تجربه و تحقیق نویسندهی فیلمنامه وابسته است، همچنین سرمایهگذاری نکردن تهیهکنندگان سینما در این بخش و کارگردانهایی که ترجیح میدهند خودشان فیلمنامه بنویسند، بهجای اینکه با فیلمنامهنویس کار کنند، سبب ایجاد مشکل میشود. مسائل مختلفی وجود دارد که اگر مورد توجه قرار گیرند، برای کل سینما راهگشا خواهند بود.
کارگردان فیلم «خجالت نکش» (1396) جشنوارهی سیوهفتم را جشنوارهای متنوع دانست و گفت: در جشنوارهی امسال فیلمهای مختلف اجتماعی، کمدی و فیلمهایی که تلاش کردهاند بهشکل ساختاری خود را بهنمایش بگذارند و حتی فیلم تاریخی بهنمایش درمیآیند. البته هنوز فیلمهای اجتماعی سیطرهی بیشتری نسبت به بقیه دارند.
او افزود: کارگردانهای جوان و آنهایی که فیلم اول خود را ساختهاند، خیلی قبراقتر، شادابتر و خوشفکرتر به عرصه وارد شدهاند و شخصا پیشنهاد میکنم که بینندگان فیلمهای بخش «نگاه نو» را ببینند، چون فیلمهای جذابی در این بخش وجود دارد.