عزیزالله حمیدنژاد با ارائه توضیحاتی درباره فعالیت حرفهای خود در عرصه سینما از دلتنگیاش برای شخصیتهای فیلم «اشک سرما» گفت.
به گزارش ستاد خبری سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر، در سینما کارگردانانی هستند که همواره مسیر حرفهای خود را آهسته و پیوسته میپیمایند و سعی میکنند بیشتر از آنکه کمیت برایشان مهم باشد به کیفیت آثارشان توجه کنند، عزیزالله حمیدنژاد یکی از همین کارگردانان است.
فیلمسازی که ساخت فیلمهایی با موضوعات مختلف و متنوعی را در کارنامه خود دارد، از «هور در آتش» و «اشک سرما» تا «آناهیتا».
امسال و در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر قرار است بزرگداشتی برای این کارگردان باسابقه برگزار شود، این بزرگداشت بهانه گفتوگویی است با او.
تاثیرپذیری از فیلمهای وسترن
عزیزالله حمیدنژاد که از فیلمسازان نسل بعد از انقلاب است، درباره اینکه پایه و اساس سینما در ذهنش متاثر از چه فیلم، کارگردان یا اتفاقی بوده است، گفت: «من بیشتر تحت تاثیر فیلمهای وسترن بودم و تماشای آن آثار بود که من را به سینما و کارگردانی علاقهمند کرد.»
مرزبندی میان سینماگران و به طور ویژه کارگردانان یکی از رویکردهایی است که در سینمای ایران فارغ از نکات مثبت و منفی آن بسیار دیده میشود، حمیدنژاد در پاسخ به اینکه او را باید فیلمساز جنگ دانست یا خیر، نظرش را اینطور بیان کرد: «من فیلمساز هستم، فیلمساز میتواند درباره هر مقولهای فیلم بسازد، طبقهبندی کردن فیلمسازان به اجتماعی یا جنگ به عقیده من اشتباه است. من هم در مورد مسایل علمی اجتماعی و هم جنگ فیلم ساختم، اخیرا هم سریالی درباره مسایل تاریخی ساختم و به نظرم نباید چنین تقسیمبندی کرد.»
«اشک سرما» از دشواری ساخت تا دلتنگی برای شخصیتها
فیلمهایی در کارنامه هنری سینماگران هست که بیشتر از باقی در خاطرات ماندگار است، گاهی این ماندگاری از سر سختی کار است و گاهی هم به دلیل حسی است که نسبت به شخصیتهای یک فیلم ایجاد میشود، حمیدنژاد تجربه خود را در این باره اینطور بیان کرد: «از نظر دشواری پروژه، «اشک سرما» به دلیل آنکه لوکیشنهای بسیار دشواری داشت طبیعتا پروژه سختتری بود، یک گروه ۶۰، ۷۰ نفره را به کوهستان و طبیعت بردن و از لوکیشنهای واقعی استفاده کردن کار سختی بود زیرا که کمتر چنین فضایی را تجربه کرده بودم و برای گروه بسیار دشوار بود و خوشبختانه موفق شدیم تصاویر مدنظر را ضبط کنیم.»
او ادامه داد: «وقتی این فیلم در جشنواره فوکوئوکا ژاپن به نمایش درآمد مخاطبان فکر کردند ما فیلم را در استودیو ساختیم درحالیکه تمام پلانهای آن در لوکیشنهای طبیعی گرفته شده بود.»
این کارگردان در پاسخ به اینکه دلتنگ کدام یک از شخصیتهای فیلمهایش است، گفت: «کاوه کیانی و روناک در «اشک سرما»، این دو شخصیتی بودند که بسیار به آنها دلبستگی داشتم و زمانیکه فیلمنامه را به نگارش درآوردم و سپس به تصویر کشیدم این دو شخصیت را بسیار دوست داشتم و دلم برای این دو شخصیت خیلی تنگ شده است.»
آموختن از سیفالله داد در آغاز کار
همانطور که همکاری با کارگردانان بزرگ برای بسیای از بازیگران اتفاق خوبی است برخی از کارگردانان نیز مایلند تا با برخی از بازیگران کار کنند، حمیدنژاد درباره اینکه این اتفاق برای او نیز رخ داده یا خیر؟ توضیح داد: «یکی دو مرتبه تصمیم داشتم با خانم لیلا حاتمی کار کنم که توفیق پیدا نکردیم و نشد، شاید در آینده این اتفاق بیفتد.»
او درباره همکاریاش با بزرگان سینما نیز، از سیفالله داد یاد کرد و گفت: «من دورهای که فعالیت خود را در سینما آغاز کردم فقط یک بار برایم اتفاق افتاد که دستیار دوم آقای سیفالله داد در فیلم تلویزیونی «زیرباران» بودم و بسیار از ایشان آموختم.»
پیشنهاد بزرگداشت کارگردانان مهجور و توصیهای به جوانان
حمیدنژاد که قرار است بزرگداشتش در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر برگزار شود، نظر خود را درباره این اتفاق بیان کرد: «میتوانم بگویم به دلایلی، تعداد کارهایی که ساختم به لحاظ کمی و کیفی اینقدر نیست که نیاز به بزرگداشت داشته باشد اما دوست دارم برای فیلمسازانی که کارهای بزرگی برای سینمای ایران ساختند و فیلمسازان مطرحی هستند و مهجور واقع شدند حتما بزرگداشتهایی برگزار شود زیرا که میتواند تاثیر بسزایی روی آنها بگذارد.»
این کارگردان در پایان به جوانان علاقهمند به کارگردانی در سینما، اینچنین توصیه کرد: «فیلمسازی کار آسانی نیست، ظاهر آن ساده است. ما دو ساعت یک فیلم را میبینیم ولی این دو ساعت ممکن است شش یا هفت سال وقت و عمر یک فیلمساز را گرفته باشد. جوانان فیلمسازی را آسان و سهل نگیرند زیرا که بسیار دشوار است و با پشتکاری که از جوانان سراغ داریم، فیلمسازان جوان خوبی در آینده در سینمای ایران خواهیم داشت.»