مراسم افتتاحیه‌ی سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر که شامگاه سه‌شنبه (۹ بهمن‌ماه) و در آستانه‌ی چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در پردیس تئاتر تهران برگزار شد، با اجرایی حرفه‌ای و قابل تقدیر به حضرت صدیقه کبری(س) اهدا شد.
به گزارش ستاد خبری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نقل از پایگاه خبری- تحلیلی سینماتجربی این مراسم به لحاظ ریتم، اجرا، معنا، انتخاب هنرمندان برای نکوداشت و… به شایستگی هرچه‌تمامتر برگزار شد؛ بدون شعارزدگی و با کارگردانی حرفه‌ای که فضای چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی را با هنر سینما پوشش داد. این امر تنها در ظاهر و سطح نبود، بلکه اجرای درست تئاتر آقای رحمانیان و تصاویری که یادآور چهلمین سال پیروزی انقلاب بود، به درستی در تاروپود برنامه تنیده شده بود.
تئاتر محمد رحمانیان یکی از درخشان‌ترین بخش‌های مراسم افتتاحیه جشنواره فجر بود؛ هم ادای دینی ستودنی و تحسین‌برانگیز نسبت به انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بود، هم تجلیل از سینمای پس از انقلاب که باید به آقای رحمانیان تبریک گفت اینگونه وزین و حرفه‌ای، انقلاب، جنگ، سینما، زندگی و نوستالژی مردم را با احترام تمام روی صحنه اجرا کرد. چیدمان آدم‌هایی که از اقوام و مشاغل مختلف روی صحنه آمدند هم نمایانگر ایران بزرگ و متحد بود؛ آنهم در لابلای قصه‌ای که یک جانباز از سینما و دفاع مقدس روایت می‌کرد؛ با کاراکتر دختری که نامش فرشته بود.
سرود چهل سالگی انقلاب که توسط گروهی از بانوان در قالب این تئاتر اجرا شد هم کار قابل‌قبول و شایسته‌ای بود. البته اجرای این بخش با یک سوءتفاهم برای شنوندگان و تماشاگران رادیو- تلویزیونی برنامه همراه شد، به گونه‌ای که داخل سالن همه‌ی حضار جمع‌خوانی شنیدند، اما عدم وجود میکروفن نزد جمع‌خوانان، باعث قضاوت ناصحیح نزد کسانی شد که در مراسم حضور نداشتند و این به دور از انصاف بود؛ چرا که آنچه در سالن اتفاق افتاد و همه حضار ناظر آن بودند، کاملاً با شرع و عرف مطابقت داشت.
اگر بخواهیم مراسم افتتاحیه‌ی سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر را در چند جمله خلاصه کنیم، باید موارد ذیل را یادآور شویم:
1) ارزش‌گذاری معنوی و رعایت تام و تمام ایام فاطمیه که از این بابت باید به آقای داروغه‌زاده و سایر مدیران جشنواره تبریک گفت که این درک صحیح را داشتند و سلیقه به خرج دادند و جشنواره فجر را به حضرت صدیقه کبری (س) تقدیم کردند.
2) پرداختن درست، بدون شعارزدگی و کاملاً هوشمندانه از زاویه‌ی سینما به چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی که یک ادای تکلیف به انقلاب بود، نه رفع تکلیف
3) احترام ویژه به دفاع مقدس، به روایت محمد رحمانیان و از زبان یک جانباز قطع نخاع
4) اجرای کلیپ پایانی برنامه با متن درجه یک خطاب به حضرت صدیقه کبری(س) که طی آن زنان سینمای ایران به حضرت فاطمه‌زهرا(س) ادای احترام کردند.
5) اجرای مراسم در یکی از مناطق جنوب شهر تهران که کار با ارزشی بود؛ بویژه این که آقای داروغه‌زاده اذعان داشت جشنواره را نزد شما آوردیم تا فارغ از ظواهر امر و از صمیم قلب، به خانواده و شهدای شما ادای احترام کنیم.
6) با وجود این که مراسم افتتاحیه جشنواره فجر برای اولین بار در منطقه جنوب تهران برگزار شد، اما با حضور گسترده‌ی اهالی سینما همراه شد که برای یک مراسم افتتاحیه کم‌نظیر بود.
7) انتخاب مسئولان جشنواره برای نکوداشت هنرمندان بسیار شایسته بود. آقایان خسروشاهی، گنجوی، حقیقی، حمیدنژاد و خانم معتمدآریا که از شایستگان حقیقی تقدیر در مهمترین جشنواره سینمایی کشور بودند. همینطور برنامه‌ی بزرگداشت عزت سینمای ایران زنده‌یاد «عزت‌الله انتظامی» هم به بهترین شکل اجرا شد.
