هادی خانیکی معتقد است که جشنواره فیلم فجر با استمرار، فراگیری و نگاه ملی که داشت توانست مشتاقان سینما را در یک نقطه تماشایی قرار دهد.
هادی خانیکی استاد علوم ارتباطات که یکشنبه ۲۱ بهمن به تماشای فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز: رد خون» ساخته محمدحسین مهدویان در پردیس سینمایی اهالی رسانه نشسته بود، در گفت و گو با ستاد خبری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، درباره روندی که این جشنواره در سی و هفت سال گذشته طی کرده است، گفت: «جشنواره فیلم فجر از این رو که از استمرار، فراگیری و نگاه ملی برخوردار بود توانست تلاقی‌گاهی بین سینماگران قدیم و برجسته با سینماگران جوان و خلاق باشد و از طرف دیگر خود به یک آیین سالیانه‌ای تبدیل شد که عملا مشتاقان سینما را در یک نقطه تماشایی قرار داد.»
انتقال دستاوردهای سینما به میان جامعه
او ادامه داد: «در این مدت علاقه‌مندان این حوزه سعی می‌کردند در کنار هم قرار بگیرند و این اجتماع سینمایی که از درون سینما شکل گرفت از خود آن رسانه‌ای‌تر شد، منتقدان به سینما بیشتر و بهتر پرداختند و در واقع دستاوردهای سینما به میان جامعه و گروه‌های مخاطب رفت.»
خانیکی درباره تاثیری که انقلاب اسلامی ایران بر سینما داشته است، بیان کرد: «با نگاهی به دستاوردهای سینمای ایران در ۴۰ سال اخیر، می‌توانیم بگوییم که آنچه به عنوان سینمای روشنفکری یا اعتراضی وارد حوزه هنر شد و طبیعتا بخشی از جوانان را به خود جلب کرد و با شتاب و کیفیت جدیدی پس از انقلاب اسلامی ادامه پیدا کرد.»
فراهم شدن زمینه رشد سینما در بستر انقلاب
او افزود: «نسل انقلاب به خاطر دارند که وقتی امام خمینی در بحبوحه انقلاب از فیلم «گاو» به عنوان یک فیلم پسندیده تقدیر کردند، در واقع نوعی زمینه برای رشد سینما در بستر انقلاب و با اهداف آن فراهم شد.»
این فعال حوزه ارتباطات با اشاره به اینکه سینمای ایران پس از انقلاب صاحب سبک شد، توضیح داد: «به نظرم سینمای ایران پس از انقلاب به عنوان یک سینمای صاحب سبک به صورت مکتب که از جنبه‌های انسانی برخوردار بود شناخته شد و توانست زبانش را به زبان بین‌المللی نزدیک کند، در جشنواره‌ها بدرخشد و با مسایلی که جزو مشترکات زبان جهانی بود نزدیک شود. سینمای ایران توانست وارد اسکار، کن و جشنواره‌های سینمایی دیگر شود و در واقع خودش را تثبیت کند. از طرف دیگر به مسایل مبتلا به جامعه، جنگ و … در صورت‌بندی‌های زیبا و جذاب پرداخت و عامل درخشش نسل جدیدی از نویسندگان، کارگردانان و بازیگران شد که در نهایت می‌توان گفت یکی از آورده‌ها و داشته‌های مهم انقلاب، سینمای آن است.»
سینمای ایران به واقعیت نزدیک شده است
خانیکی درباره پرداختن به مسایل و آسیب‌های اجتماعی در سینمای ایران که در سال‌های اخیر با رشد چشمگیری نیز همراه بوده است، گفت: «یکی از ویژگی‌های جدید سینمای ایران را می‌توان ورود به حوزه اجتماعی و در کنار آن مستند دانست، سینمای مستند و اجتماعی دو عرصه جدیدی هستند که بر پیشینه سینمای ایران افزوده شدند. به نظرم سینمای اجتماعی از جمله دغدغه‌ها و دل مشغولی‌هایش مسایل جامعه، تاریخی و فرهنگی چه از زبان مستند و چه داستانی شده است و این مرحله را در نزدیک شدن سینما با واقعیت می‌دانم.»
نقاط درخشان جشنواره سی و هفتم
او ارزیابی خود را از فیلم‌های به نمایش درآمده در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر اینطور بیان کرد: «در جریان فیلم‌های امسال جشنواره هستم که رویکرد تاریخی دارند. همچنین پرداختن به مسایل درونی جریان سیاست و اجتماع از نقاط درخشان جشنواره امسال است، فیلم‌هایی مانند «غلامرضا تختی»، «شبی که ماه کامل شد»، «متری شیش و نیم» و … از جمله آثاری هستند که فکر می‌کنم با استقبال خوبی همراه شوند.»
