«امیر تاجیک» مستندساز و مدیر سابق شبکه مستند، در یادداشتی از اهمیت بخش مستند در جشنواره فیلم فجر نوشت.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
در سال ۱۳۶۱ همزمان با اولین دوره جشنواره فیلم فجر اهداف و ایدهآلهایی برای آن تبیین و مقرر شد این جشنواره "ویترین سینمای ایران" باشد. اینکه از آن زمان تا به امروز، جشنواره فجر تا چه میزان به جایگاه واقعی و ترسیم شدهاش نزدیک شده محل گفتگو میان هنرمندان و منتقدان و طبعا از دایره این مقال خارج است، اما آنچه نباید فراموش شود ماموریت این جشنواره برای "ارائه تصویری دقیق و کامل از سینمای ایران" است.
آیا سینمای ما فقط در فیلمهای داستانی و بلند خلاصه میشود؟ طبعا خیر! سینمای ایران از فیلم کوتاه و انیمیشین گرفته تا داستانی، بلند و علیالخصوص مستند را در بر میگیرد و دستاندرکاران جشنواره فیلم فجر باید به همه ابعاد و ظرفیتهای سینمای ایران توجه کنند که در این میان ریشه دارترین آنها سینمای مستند است.
به تحقیق میتوان گفت که سینمای مستند سابقهای برابر با پیدایش هنر هفتم در ایران دارد. اولین فیلمهایی که در ایران تولید شد، مستند بود و امروز بخش مهمی از تاریخ مصور این دیار را تشکیل میدهد.
سینمای مستند ایران سابقهای حدود صدوبیست ساله دارد و همین قدمت، مسئولیت جشنواره فیلم فجر را برای بهرهبرداری از این بخش مهم سینما دو چندان میکند. این جشنواره میبایست برای هرچه پربارتر شدن از ظرفیت سینمای مستند بهره ببرد.
با ظهور فیلمسازان جوان و خلاق در عرصه تولید فیلمهای مستند، انقلابی بر پا شد. سینمای مستند توانست در زمانهای مختلف با ارائه تصویری صادق و بیواسطه، نقش بیبدیلاش را در رویدادهای سیاسی و اجتماعی کشور بازی کند. فیلمهای مستند ایران در عرصه داخلی و بینالمللی افتخار آفرینی میکنند و این در حالیست که فیلمسازان این حوزه بیادعاترین و ناشناختهترین هنرمندان کشورند.
در سالهای اخیر و با رویکرد صحیح متولیان امر، فیلمهای مستند توانستند در جشنواره فیلم فجر رخنمایی کنند. این رویه اگرچه دیر اما بالاخره آغاز شد. آنچه نباید مغفول واقع شود، ارزش افزودهای است که فیلمهای مستند برای این رویداد ملی خواهند داشت، چراکه مسئله این نیست که چرا جشنواره فجر و سیمرغ فیلم فجر برای حوزه مستند مهم است؛ نکته اصلی اهمیت حضور هنرمندان و فیلمهای مستند در جشنواره فیلم فجر است که برغنای این جشنواره میافزاید.
منبع: خبرگزاری ایلنا