امانالله قراییمقدم اظهار داشت: مسلم است کرونا یک آسیب بوده که در یک سال اخیر بر روح و روان جامعه وارد آمده و از نظر جامعهشناسی فضا و هوای جامعه را مسموم کرده است. شاید شما بیمار نشوید اما حتی اگر دوست یا همسایهتان بیماری را بگیرد، فضای جامعه دردآلود میشود. در این اوضاع و احوال، برگزاری جشنوارههایی از قبیل جشنواره فیلم فجر و برنامههایی از این دست در آرامش روحی جامعه و مصیبتی که به واسطه این بیماری، همه را، از دارا و ندار، فقیر و غنی، پیر و جوان درگیر کرده، موثر است و التیامبخش عمل میکند.
قراییمقدم ادامه داد: میتوان گفت برپایی جشنواره فیلم فجر، این پتانسیل را دارد که یک علاقهمند به سینما را از هوای آلوده جمعی بیرون بیاورد و به او رضایت خاطر بدهد. میتواند او را از یک حال روحی روانی دردآلود، چند ساعتی خارج کند و به آینده امیدوار سازد.
این جامعهشناس و آسیبشناس اجتماعی درباره این موضوع که امسال ممکن است با صادرنشدن مجوزهای لازم برای برپایی فیزیکی و مردمی، جشنواره صرفا به شیوه نمایش آثار برای داوران و اعلام برگزیدگان برپا شود، گفت: گرچه برگزاری جشنواره به شکل حضوری بسیار مفیدتر و موثرتر در غنیتر کردن اوقات فراغت مشتاقان فیلمهاست، اما چون کرونا وجود دارد، برگزارکنندگان جشنواره شاید ناچار باشند جشنواره را بدون نمایش فیلم به این شکل برگزار کنند و من معتقدم که این شکل برگزاری، از هرگز برگزار نکردن جشنواره بهتر است. شاید مردم صرفا با برنامههایی که برای معرفی فیلمهای حاضر در جشنواره ارائه میشود، با این رویداد همراه شوند اما پخش برنامههایی در قالب میزگرد پیرامون جشنواره فیلم فجر از طریق رادیو و تلویزیون خیلی تاثیرگذارتر از برگزار نکردن آن است ضمن آن که باید به این نکته توجه کرد که بخشی از مزیت برپایی جشنواره جدای از اثرگذاری مردمی، تأثیر بر روحیه هنرمندان و فعالان سینما خواهد بود.
منبع: خبرگزاری ایلنا