عادل تبریزی کارگردان فیلم «گیج‌گاه» است که در اولین فیلم بلند سینمایی خود به معضلی اجتماعی در دهه ۷۰ می‌پردازد.
به گزارش ستاد اطلاع رسانی جشنواره فیلم فجر، عادل تبریزی متولد ۱۳۶۲ مشهد و فارغ‌التحصیل سینما از دانشگاه سوره اصفهان است.
او کار خود را با دستیار کارگردانی در سینما و تولید فیلم کوتاه آغاز کرد که از جمله فعالیت‌های او می‌توان به حضور در گروه کارگردانی فیلم «حکم» و «رئیس» مسعود کیمیایی و «نارنجی پوش» داریوش مهرجویی اشاره کرد.
تبریزی پس از سال‌ها فعالیت در این عرصه در نهایت امسال تصمیم به ساخت نخستین فیلم بلند خود گرفت. «گیج‌گاه» عنوان این فیلم است که به نوعی تبریزی با استفاده از نوستالژی دهه ۷۰ قصه خود را در آن روایت کرده است. حسن خشنود مربی کاراته کتاب تطبیق شاهنامه فردوسی با فنون رزمی را که تالیف کرده به یکی از هنرجویانش هدیه می دهد اما پشیمان می شود و در پی پس گرفتن کتاب است.
تبریزی در یکی از گفت‌وگوهایش درباره فعالیت در سینمای اجتماعی می‌گوید در سینمای اجتماعی فیلمسازان حق دارند از معضلات و مشکلات حرف بزند. من در «گیج‌گاه» نگاهی اجتماعی داشتم که رگه‌هایی طنز دارد و من سعی کردم فیلمی بسازم که وقتی مخاطب آن را می‌بینید حال روحی خوبی پیدا کند. «گیج‌گاه» فیلم تلخی نیست حتی می‌توانم بگویم فیلم امید بخشی است. داستان «گیج‌گاه» به یک مساله‌ای که در گذشته و در مناسبات اجتماعی دهه هفتاد اتفاق افتاده نگاه روز اجتماعی دارد. در واقع این فیلم شبیه نگاه کردن به یک آلبوم قدیمی است که وقتی نگاه می‌کنی ممکن است آن آلبوم تلنگری به حال امروز خودت باشد.
سمیرا افتخاری
