کارگردان فیلم سینمایی «شهربانو» گفت: نسل جدید و فیلمسازان جوان سینمای مستقل که گاهی مهجور واقع میشوند، در جشنوارههایی نظیر فجر دوباره دلگرمی پیدا میکنند. چرا که فیلمساز دلگرم به این حضورها و دیدهشدنها است.
مریم بحرالعلومی، برنده سیمرغ بهترین کارگردان بخش جلوهگاه شرق از سیوششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، درباره آسیبشناسی برگزاری جشنواره فیلم فجر در طول چهل سال گفت: فکر میکنم در سالهای اخیر کمی آن ذوق و شوق فیلمسازان نسبت به دو سه دهه اول این چهل سال و دهه پایانی کمی با وجود برخوردهای سلیقهای و سیاستهای اجرایی و اعمال نظرات شخصی کمتر شده باشد، ذوق و شوقی که اساس سرمایه انقلابی که واژه «فجر» را یدک میکشد، است. اساسا این ذوق و شوق در نسلی که پشتوانه و حامی نداشته به خصوص نسلهای جدید بسیار مطلوب است. حال که در آغاز دهه پنجم این جشنواره هستیم خوب است که آن شور و حال با هر روش و نقطه نظر جدید به جشنواره، مخاطبین و اهالی رسانه برگردد. چرا که در در چند سال گذشته شاهد این بودیم نظرات دو سویه، اختلافات و اعتراضات نسبت به سالهای قبلترش، پیرو همین کمرنگ شدن ذوق و شوقها بیشتر شده است.
کارگردان فیلم سینمایی «پاسیو» افزود: شاید دیگر آن صفهای طولانی و حال و هوای جشنواره که در دهه دوم زندگیام دنبال میکردم دیگر به آن شکل دیده نشود، همه چیز به سمت مکانیزه شدن پیش رفته و روحیات برخی از دوستان نیز مکانیزه شده است. از این رو این مسئله میتواند به بدنه سینما و جشنواره که نقطه عطف سالانه تولیدات سینمایی است لطمه وارد کند.
او با اشاره به تغییراتی که همواره در جشنواره فیلم فجر اعمال شده است، عنوان کرد: هر چه رو به سالهای اخیر میرویم برای پیشرفت، تازهشدن و روبه جلو بودن درگیر اعمال یک سری تغییرات در جشنواره شدیم. مثل تغییر در بخش نگاه نو، حذف مستند و فیلم کوتاه و… اینها همه تغییراتی است که مسئولان تصور میکنند مدام با اعمال نظر و تغییر شکل ایجاد کردن در جشنواره میتوان روبه جلو رفت و اتفاق تازه ای رقم زد. اتفاقا فکر میکنم اگر کمی دهههای قبل را مرور کنیم بهخصوص دهه دوم و سوم که شاید دهههای طلایی برگزاری جشنواره فیلم فجر بودند، اتفاقات بهتری بیفتد.
بحرالعلومی ادامه داد: فکر میکنم نسل جدید و فیلمسازان تازهتر و مخصوصا سینمای مستقل که مهجور واقع میشوند، در جشنها و جشنوارهها دوباره دلگرمی پیدا میکنند. ضمن آن که مخاطب این دسته از فیلمها هم بیشتر شدهاند. سینمای هنر و تجربه و فیلمهایی که با بودجههای شخصی ساخته میشوند، هزینههای بسیار کمتر از فیلمهایی که تولیدات دولتی هستند، در اختیار دارند. در این جشنوارهها فیلمسازان این دست آثار هم دلگرم میشوند و بدین شکل حتی تولیدات ما وسعت و گسترش پیدا میکند چرا که طبیعتا فیلمساز دلگرم به این حضورها و دیدهشدنها و به ارزیابی کارشناسی گذاشته شدن اثر آنهاست.
او همچنین درباره اهمیت تقویت تجهیزات سینمایی در راهبردهای جدید سازمان سینمایی اشاره و عنوان کرد: طبیعتا تجهیزات و بهروز شدن تکنولوژی اجرایی و ابزاری اتفاق بسیار خوشایند و مناسبی است، مخصوصا برای سینمای ایران که در چند سال اخیر به واسطه حضورهای بینالمللی فیلمهای ایرانی و رقابتهایی که در سطح درجه یک بینالمللی داشته، توانسته سربلند باشد. طبیعی است که اگر تجهیزاتمان هم بهروز شود و در اختیار عامه سینماگران و نه قشر و تعدادی بهخصوص از سینماگران قرار بگیرد، همه میتوانند با سیاستگذاری درست از این تجهیزات بهره ببرند. بدین ترتیب کیفیت فیلمها از وضعیت کنونی مطلوبتر خواهد شد و این، به پیشرفت فیلمها تولیدات و رقابتها و حضورهای بینالمللی هم کمک میکند و اتفاق خرسندکنندهای است. امیدوارم در شرایط مناسبی این تجهیز و تقویت اتفاق بیفتد که همه اهالی سینما بهره ببرند و روزهای روشنی در انتظار سینمای ایران باشد.