به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی جشنواره فیلم فجر، آهنگساز، تنظیم‌کننده موسیقی، تدوینگر و صداگذار. آیا کسی را در تاریخ سینمای ایران می شناسید که تمام این کارها را همزمان و در بالاترین سطح انجام بدهد؟ البته که برای یافتن این اسم کافی است که به طور اتفاقی یا به قول معروف رندوم یکی از فیلم های ایرانی حدفاصل سال های ۱۳۳۴ تا ۱۳۷۴ را انتخاب کرده و تیتراژ ابتدایی آن را ببینید.
«روبیک منصوری» بی تردید یکی از آشناترین نام های تاریخ سینمای ایران است. نکته مهم و جالب توجه درباره «روبیک» این است که دستکم تا ابتدای دهه شصت پای ثابت تمام تیتراژهای سینمایی بوده است؛ چه به عنوان آهنگساز و چه به عنوان تنظیم کننده موسیقی، تدوین گر و صداگذار. او شاید اولین و تنها کسی باشد که از جمع عوامل پشت دوربین همپای ستاره های هر دوران شناخته شده است.
روبیک منصوری برای سینماروهای حرفه‌ای دهه‌های ۴۰ و ۵۰ و تمام آنهایی که فیلم‌های قدیمی را در سال‌های بعد از آن با بتاماکس و وی.اچ.اس دیده‌اند، نامی تکرارشونده و غیرقابل فراموشی است.
نگاهی به کارنامه روبیک منصوری به خوبی وزن و حجم حضورش در تاریخ سینمای ایران را مشخص می کند. او در ۱۳۴ فیلم سینمایی به عنوان آهنگساز، ۲۴ فیلم به عنوان تنظیم کننده موسیقی، ۲۵ فیلم انتخاب موسیقی، ۲ فیلم انتخاب موسیقی، یک فیلم به عنوان نوازنده، ۲۲ فیلم به عنوان صدابرداری، ۹ فیلم به عنوان صدابردار، ۳۵ فیلم به عنوان صداگذار و میکس، ۲۰۲ فیلم در میکس صدا،۴۲ فیلم در امور فنی صدا، ساخت افکت در ۲۴ فیلم، ۳ فیلم به عنوان صدابردار استودیو و ۵ فیلم به عنوان تدوینگر نامش در تیتراژهای سینمای ایران حضور داشته است.
او نقش اول دوران سینمای نگاتیو ایران یا به بیان بهتر امپراتور تیتراژهای سینمایی است. در میان انبوه فیلم‌هایی که حضور داشته نام های بزرگی چون فریاد نیمه شب (ساموئل خاچیکیان ۱۳۴۰)، قیصر (مسعود کیمیایی ۱۳۴۷)، خداحاظ رفیق (امیرنادری ۱۳۵۰)، نفرین (ناصر تقوایی ۱۳۵۲)، پستچی (داریوش مهرجویی ۱۳۵۲)، خاک(مسعود کیمیایی ۱۳۵۲)، غریبه و مه (بهرام بیضایی ۱۳۵۳)، حاجی واشنگتن (علی حاتمی ۱۳۶۱) نیز دیده می‌شود. روبیک منصوری همچنین یک فیلم هم به عنوان بازیگر در کارنامه‌اش دارد. در فیلم میکس ساخته داریوش مهرجویی محصول سال ۱۳۷۸ او تنها نقش‌آفرینی سینمایی‌اش را انجام داده است.
درباره روبیک منصوری که زمانی مرد اول استودیوهای مطرح سینمایی ایران از آژیرفیلم تا پارس فیلم و فیلمکار بوده است این موضوع قابل توجه است که او به صورت تجربی فنون مختلف را آموخته هرچند او دانش آموخته هنرستان موسیقی و نوازنده تخصصی ساز فلوت بود. او را اهالی قدیمی‌تر سینما به عنوان مردهمه فن حریف می‌شناختند. قهرمان تیتراژهای فیلم‌های ایرانی در سال در ۱۳۷۰ برای فیلم «پوتین» به کارگردانی عبدالله باکیده برنده سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری از دهمین جشنواره فیلم فجر شد.
نام اول سینمای نگاتیو ایران ۲۱ مرداد ۱۳۷۹ و در ۶۲ سالگی و در حالی که کارنامه‌ای سنگین را از خود به جا گذاشت، درگذشت.
تک‌نگاری | روبیک منصوری؛ امپراتور تیتراژ
