فیلم‌های سینمایی حاضر در چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر معرفی شد و رقابت گرمی برای دریافت سیمرغ کلید خورد.
فیلم های حاضر در چهلمین جشنواره فیلم فجر مشخص شدند. فیلم‌هایی که پس از گذشت یک سال سخت کرونایی مراحل مختلف پیش تولید، تولید و پس تولید را طی کرده است و حالا عوامل آن اثر امید دارند نتیجه تلاش هایش را در این دوره از جشنواره ببیند.
سازندگان آثار از بازیگران گرفته تا کارگردان و عوامل پشت صحنه، تا بیست و دوم بهمن ماه ۱۴۰۰ خیره به صحنه سالن همایش های برج میلاد خواهند بود تا ببینند آنچه برای آن ثانیه ها، ساعت ها، روزها و ماه ها تلاش کرده اند به نتیجه می‌رسد یا خیر. البته طبیعی است تمامی هزاران هزار نفری که برای تولید آثار حاضر در جشنواره تلاش کرده‌اند امیدوار به دریافت جایزه هستند اما مناسبت جشنواره اینگونه است که سیمرغ فقط روی دوش یک هنرمند می‌نشیند و شاید هم هر فیلم در بخش یا بخش هایی جایزه دریافت کند و در بخش های دیگر دستش از سیمرغ کوتاه بماند. تردیدی وجود ندارد ناکامی در دریافت سیمرغ ناراحت کننده به نظر خواهد رسید؛ مخصوصاً اینکه ساخت فیلم در یک شرایط کاملاً نامتعادل اتفاق افتاده است. بارها وضعیت شهرهای مختلف از حالت سفید به زرد، نارنجی و قرمز تغییر پیدا کرده است؛ بارها پروژه‌های سینمایی به دلیل شیوع ویروس کرونا متوقف شده‌اند و همین موضوع سختی تولید یک فیلم سینمایی را چندین و چند برابر کرده است. بنابراین ابتدا همین که یک فیلم در شرایط کرونایی تولید شده است شایسته تقدیر و تشکر فراوان است اما باید این نکته را هم مد نظر داشت که توانایی جشنواره‌ها محدود است و نمی‌توان در یک فستیوال تمامی تلاش‌های عوامل سازنده را جبران کرد. بنابراین فیلمساز هایی که مدت طولانی است تلاش کردند تا آثارشان را به جشنواره برساند اما احتمالاً از رسیدن به سیمرغ ناکام می‌مانند باید امیدوار به اتفاقات بعدی و موفقیت در فروش زمانِ اکران و حتی حضور موفق در جشنواره‌های بین المللی دیگر باشند. حتی شاید این هنرمندان برای ساخت اثری دیگر در دوره های بعدی مورد توجه ویژه قرار بگیرند.
ایجاد جو رسانه ای برای زیر سوال بردن تصمیم داوران و جشنواره فیلم فجر شاید نظر اهالی سینما را به صورت موقت به فردی که احتمالا دستش از سیمرغ کوتاه بوده، جلب کند اما موفقیتی بلند مدت برای اقبال به آن اثر ندارد. به عبارت دیگر اعتراض خارج از عرف به تصمیم داوران جشنواره بازی دو سر باخت است. هم اعتبار جشنواره و اقبال آن در میان هنرمندان و اهالی سینما را خدشه دار می کند هم کمکی به اثر نخواهد کرد. برخی حتی از این ترفند استفاده می‌کنند تا با زیر سوال بردن جشنواره فیلم‌شان را اثری مهم تلقی کنند که مسئولان فرهنگی کشور از نمایش دادن آن هراس دارند. ممکن است این اتفاق هم بیفتد اما آنچه در بلند مدت خودش را نشان می دهد، لکه دار شدن جشنواره، یعنی بزرگترین رویداد هنری سال است. بنابراین بهتر است به جای ضربه زدن به سینما، هنرمندان متمرکز به هر چه بهتر طی کردن مسیر سینمایی خود باشند و در صورت ناکامی در یک دوره، تلاش کنند در دوره های بعد استعدادشان را به شکلی دیگر به رخ بکشند.
منبع: ایرنا
