محمدرضا عباسیان با اشاره به ضرورت ثابت بودن دبیر جشنواره فیلم فجر گفت: یکی از آسیب‌های این رویداد فرهنگی این بوده که در آن تداوم عملکرد وجود نداشته و جشنواره فیلم فجر دبیران مختلفی داشته که میانگین یک یا دو سال در این جایگاه حضور داشته‌اند.
دبیر سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر در گفت‌وگو با مرکز اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی جشنواره فیلم فجر، درباره برگزاری این رویداد فرهنگی هنری در طول این سال‌ها گفت: سینما مهم‌ترین شاخه حوزه فرهنگ و هنر در دنیاست و در کشور ما شاید شاخه‌های دیگر هنر نتوانسته‌اند به‌اندازه سینما مضامین مفهومی را به مردم و مخاطبانش انتقال دهد. جشنواره فیلم فجر نیز مهم‌ترین و مبنایی‌ترین جشنواره سینمایی کشور ماست و اهمیت آن به اندازه خود سینماست. اصولا در دنیا جشنواره‌ها برای این برگزار می‌شوند که فیلم‌های سینمایی ساخته شده را معرفی و آثار مطرح را برجسته کنند تا مخاطبان هم در جریان آن قرار بگیرند.
او افزود: واقعیت این است که در همه‌جای دنیا، جشنواره‌ها دارای سیاست‌های نسبتا ثابتی هستند و این سیاست‌ها در توالی برگزاری دوره‌ها توسط یک دبیر و شورای سیاست‌گذاری خاص نتیجه می‌دهد. سیاست‌های جشنواره‌های معتبر مانند کن، برلین و … در انتخاب آثار، نگاه و چارچوب فکری که برگزارکنندگان جشنواره دارند تقریبا ثابت بوده و اگر تغییراتی داشته‌اند جزئی یا طولانی مدت بوده است. این نگاه باعث می‌شود که فیلمسازان برای اینکه بتوانند در آن جشنواره حاضر باشند، براساس چارچوب فکری جشنواره و دبیر آن فیلم بسازند و مطمئن باشند که پذیرفته می‌شوند. در نهایت از بین آنها آثاری انتخاب شده و باعث شهرت جهانی فیلمساز آن اثر می‌شود. این بزرگ‌ترین نقطه قوتی است که در جشنواره‌های خارجی وجود دارد.
مدیرعامل سابق موسسه رسانه‌های تصویری با اشاره به تغییر عملکرد جشنواره فیلم فجر در سال‌های اخیر عنوان کرد: متأسفانه این موضوع که فیلمسازان براساس چارچوب فکری جشنواره و دبیر آن فیلم بسازند، در جشنواره فیلم فجر مشاهده نمی‌شود، چرا که تغییر مداوم دبیران جشنواره در طول سالیان گذشته موجب تغییر نگاه به این جشنواره شده است. جشنواره فیلم فجر کارکرد تأثیرگذار خود را در جریان فیلمسازی از دست داده و صرفا به محلی برای ارائه آثاری که در یک سال گذشته تولید شده تبدیل شده است و هیچ نقشی برای هدایت فکری فیلمسازان در چارچوب مدنظرش نداشته و نخواهد داشت؛ به‌علاوه همه اینها، در این فاصله، تغییرات بنیادین کاملا غیراستانداردی در جشنواره به‌وجود آمده است. دوگانه کردن جشنواره به عنوان بخش ملی و بین‌الملل در دو زمان و دو دبیر مختلف بزرگ‌ترین اشتباهی بود که در دولت گذشته صورت گرفت و میزان اثرگذاری و اهمیت این جشنواره را به‌شدت خدشه‌دار کرد.
او درباره چهل ساله شدن جشنواره فیلم فجر نیز اظهار کرد: چهل سالگی، سن پختگی فکری است و مربوط به فردی است که در اهداف و عملکرد خود مداومت داشته باشد اما تداوم عملکرد در جشنواره فیلم فجر وجود نداشته است؛ جشنواره فیلم فجر دبیران مختلفی داشته که میانگین یک یا دو سال در این جایگاه حضور داشته‌اند.
عباسیان درباره حضور مسعود نقاش‌زاده، به‌عنوان دبیر چهلمین دوره از جشنواره فیلم فجر گفت: ایشان یکی از بهترین انتخاب‌ها برای مدیریت عالی در سینمای کشور است چرا که سابقه طولانی حضور در بدنه سینما را دارد. نقاش‌زاده ارتباط بسیار خوبی با بدنه سینما دارد و برخلاف برخی افراد که مدارکی از وزارت فرهنگ و ارشاد دریافت کرده‌اند، دارای تحصیلات آکادمیک در حوزه تخصصی خود و مدرک معتبر و مرتبط دانشگاهی است. همچنین سوابق مدیریتی مثبت و مستقیم در حوزه تولید و بخش بین‌الملل دارد، چه سال‌هایی که در سیما فیلم مشغول بوده و چه سال‌هایی که در تامین برنامه بود.
او اضافه کرد: با این سابقه، بیشتر از این سِمت‌ها برازنده ایشان است. اما درباره اینکه ایشان در جشنواره فجر چه خواهند کرد، باید بعد از برگزاری جشنواره ببینیم. به نظرم یک دوره دبیری نمی‌تواند معیار خوبی برای قضاوت باشد.
