عضو هیأت داوران دوره بیست‌ونهم جشنواره فیلم فجر گفت: «با وجود فضای ملتهبی که بر دوره بیست‌ونهم حاکم بود، داوران فجر آن سال، به‌طور مستقل رأی دادند؛ حتی آنهایی که گمان می‌رفت در راستای اهداف و اولویت‌های مدیران وقت سینمایی هستند. اتفاقا داوران آن سال، نخبه‌های سینمای ایران مانند اصغر فرهادی، داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی را برگزیدند.»
جابر قاسمعلی در گفت‌وگو با مرکز اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی جشنواره فیلم فجر، درباره آن دوره از جشنواره با بیان این مطلب اظهار کرد: «دوره بیست‌ونهم مصادف با سال ۸۹ و درست در شرایطی بود که دولت وقت که جواد شمقدری رییس سازمان سینمایی‌اش بود در یک تصمیم راهبردی، سبب‌ساز تعطیلی خانه سینما شده بود که این باعث دودستگی میان اهالی سینما شد. در آن سال من رییس کانون فیلمنامه‌نویسان بودم و بارها در محافل خصوصی و مصاحبه‌ها به عنوان منتقد رفتار مدیریت و رییس سازمان سینمایی ظاهر شدم و معتقد بودم این فضا، غیر از اینکه اهالی سینما را رو در روی مدیران قرار دهد، هیچ آورده دیگری نخواهد داشت.»
او افزود: «در آن شرایط وقتی داور بودم، از پیش چنین مطرح شده بود که داوران این دوره قصد دارند به بعضی فیلم‌های خاص جایزه بدهند که این موضوع در فضای مطبوعاتی نیز پیچیده بود. مثالشان هم فیلم‌هایی بود که در راستای اهداف و سیاست‌های سازمان سینمایی ساخته شده بود و برخی مدیران سینمایی وقت، تهیه‌کننده آن فیلم‌ها بودند، اما اتفاقی که افتاد کاملا خلاف این بود.»
این نویسنده با اشاره به ترکیب هیأت داوران دوره بیست‌ونهم عنوان کرد: «من در کنار مرحوم علی معلم، مجید انتظامی، ابوالقاسم طالبی، جهانگیر الماسی و حسن عباسی، اعضای هیأت داوران را تشکیل می‌دادیم. اتفاقی که افتاد این بود که جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی در آن دوره به اصغر فرهادی برای فیلم «جدایی نادر از سیمین» داده شد. در واقع این فیلم اولین جایزه‌اش را توسط هیأت داوران جشنواره فیلم فجر همان سال دریافت کرد. همچنین جایزه بهترین فیلم به «جرم» مسعود کیمیایی داده شد؛ هیچ‌وقت در هیچ دوره‌ای از این سینماگر پیشکسوت قدردانی نشده بود اما در جشنواره بیست‌ونهم با اعطای جایزه به این فیلم به نوعی از زحمات و یک عمر فعالیت سینمایی این کارگردان قدردانی شد.»
قاسمعلی ادامه داد: «در آن دوره جایزه ویژه هیأت داوران نیز به داریوش مهرجویی برای فیلم «آسمان محبوب» اعطا شد. از قضا باقی جوایز هم به فیلم‌های به‌اصطلاح سینمای بدنه اختصاص یافت. حامد بهداد جایزه بهترین بازیگر مرد نقش مکمل را گرفت و برای اولین بار در عمر جشنواره فیلم فجر، جایزه نقش اول زن برای بازی در یک فیلم کمدی به ویشکا آسایش داده شد. مهناز افشار نیز برای فیلم «سعادت‌آباد» جایزه بازیگر نقش دوم را دریافت کرد که این طور به‌نظر می‌رسید چون همایون اسعدیان، تهیه‌کننده آن فیلم با مدیریت وقت سازمان سینمایی زاویه داشت، ممکن بود به آن فیلم جایزه‌ای تعلق نگیرد؛ درحالی که گذشته از جایزه بازیگر نقش مکمل زن، به‌نظرم فیلمنامه خوبی هم داشت اما متاسفانه از آن فیلمنامه تقدیر نشد. به هر حال، چنین حواشی در آن دوره وجود داشت. حتی گویا یکی از دوستان از خانه سینما حرفی علیه هیأت داوران زده بود که جهانگیر الماسی، از هیأت داوران برآشفت (که نباید این کار را می‌کرد) و در برنامه «هفت» حرف‌های تندی زد.»
او با اشاره به مستقل بودن رأی هیأت داوران در آن دوره گفت: «با وجود فضای ملتهبی که وجود داشت، دست‌کم داوران فجر آن سال با استقلال رأی دادند، حتی آنهایی که گمان می‌رفت در راستای اهداف و اولویت‌های مدیران وقت سینمایی هستند. اتفاقا داوران آن سال، نخبه‌های سینمای ایران مانند اصغر فرهادی، داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی را برگزیدند.»
این فیلمنامه‌نویس در پایان گفت: «امیدوارم جشنواره امسال به‌خوبی برگزار شود و مردم این جشنواره را دوست داشته باشند؛ همچنین امیدوارم مثل سال‌های دهه ۶۰ که روبروی سینماها صف‌های طولانی تشکیل می‌شد، امسال هم جشنواره فیلم فجر، همانگونه پر شور برگزار شود.»
جابر قاسمعلی: جایزه‌ای برای یک عمر دیده نشدن «مسعود کیمیایی» در فجر
