در سومین روز از برگزاری جشنواره و در دومین سانس، نشست رسانهای فیلم «لایههای دروغ» با حضور عوامل این فیلم و اهالی رسانه و با اجرای حامد مهربانی در سالن اصلی برج میلاد برگزار شد.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی روابط عمومی چهلمین جشنواره فیلم فجر، رامین سهراب (بازیگر و کارگردان)، محسن صرافی (تهیه کننده)، شیوا اکبری (طراح صحنه)، تینا سهیلی (طراح لباس)، مهیاد میمی (طراح گریم)، علی کیان ارثی و بابک اردلان (صدابرداران)، جسیکا ولف، مجید سعیدی، علیرضا خارکن، ونوس کاملی، نادر فلاح و علی میرعلمزاده (بازیگران) از جمله عوامل حاضر در نشست بودند.
رامین سهراب کارگردان فیلم در خصوص ورود به سینمای اکشن، گفت: من از پنج سالگی دوست داشتم به ایران بازگردم و ژانر اکشن را زنده کنم چون متاسفانه با گذر سالها ژانر اکشن کنار گذاشته شده بود و امیدوارم موفق شده باشم.
او درباره دلیل اینکه بادیگاردهای فیلم به زبان انگلیسی صحبت کرده اند، اظهار کرد: دلیل انگلیسی صحبت کردن بادیگاردها این بود که بتوانیم فیلم را به شیوه بینالمللی نشان دهیم ضمن این که چون قرار است فیلم نمایشهای بینالمللی داشته باشد بهتر این بود که درصد زبان انگلیسی بیشتر باشد.
جسیکا ولف بازیگر فیلم «لایههای دروغ»، گفت: خیلی خوشحالم که در ایران حضور دارم و ایران و ایرانیها در قلب من هستند.
محسن صرافی تهیه کننده فیلم سینمایی «لایههای دروغ» اظهار کرد: بابت ارائه نظرات اهالی رسانه تشکر میکنم اما ترجیحم این است که پاسخی به نظراتی که در آنها توهین است، نداشته باشم.
او ادامه داد: رامین سهراب با ادبیات ایران به خوبی آشنا نیست و ۵ سالگی ایران را ترک کرده است. اما فکر میکنم این فیلم محترم است و ۱۰ سال از عمر بعضی از عوامل برای ساخت این فیلم صرف شده است و تجربهای اتفاق افتاد که در آینده پختهتر میشود.
سهراب درباره ژانر اکشن فیلمش گفت: ژانر اکشن، ژانر و نحوه ساخت مخصوص خود را دارد و خیلی نمیتوان آن را با دیگر آثار ایرانی مقایسه کرد. خیلی دوست داشتم وقتی فیلم من خارج از ایران نمایش پیدا میکند پلیس ایران را کاریزماتیک و جذاب نشان دهم.
سهراب درباره اکران خارجی این فیلم بیان کرد: من نگرانی بابت برگشت مالی کار ندارم چون فیلم بینالمللی است و اکران خارجی هم خواهد داشت. من این اثر را با قلبم ساختم حتی اگر بازگشت مالی هم نداشته باشد.
صرافی تهیه کننده فیلم در مورد بحث اکران فیلم در مناطق مختلف، عنوان کرد: دوست داریم این فیلم را در شهرستانهای دورافتاده هم اکران کنیم و امیدوار هستم که مخاطبان جوان و نوجوان از تماشای این اثر استقبال کنند.
او درباره تعامل با بنیاد سینمایی فارابی بیان کرد: در کار تولید مشترک نیاز است که میان ۲ کشور همکاری و تعامل شکل بگیرد و با هم هماهنگ شوند. این تعامل حتی در بعضی از موارد شامل تعامل سفرای دو کشور نیز میشود. بنیاد سینمایی فارابی نیز در وجه تسهیلگر امور برای ما وارد شد و جدا از بحث مالی تعامل خوبی با ما داشت.
این تهیهکننده گفت: هیات انتخاب نیز بابت پذیرش این اثر در جشنواره از خود جسارت نشان داد و تشخیص داد این اثر برای بسیاری از مخاطبان جذاب خواهد بود.
فلاح گفت: من از منتقدان تشکر میکنم چراکه کارشان جهت اعتلای کیفی آثار کمککننده است. من خودم را کارگر سینما میدانم و سینما ترکیبی از ژانرها است و زمانی که صحنههایی از کار اکشن سهراب را دیدم به این موضوع فکر کردم که تماشای این صحنهها روی پرده جذاب است و با ایشان همکاری کردم. من قبول دارم که این فیلمنامه ضعفهایی دارد اما فراموش نکنیم این ژانر سینما بسیار محروم است و تازه قرار است که قد بکشد و من تمام قد از این اثر سینمایی دفاع میکنم.
سهراب گفت: ما در ایران خیلی فیلمی نداریم که جاذبههای شهری را نشان دهد. به یاد داشته باشیم که ژانر اکشن دیالوگ محور نیست و نباید آن را با فیلمی درام اشتباه گرفت. من میدانم که ژانر کمدی در ایران بسیار پرطرفدار است و دوست دارم که فیلمی کمدی اکشن بسازم.
مجید سعیدی بازیگر این فیلم در ادامه درباره چالش در این فیلم، گفت: به نظر من کمتر بازیگری است که حضور در ژانر اکشن را بپذیرد اما من ایفای نقش در آن را پذیرفتم. من همواره ایفاگر نقشهای منفی بودهام و این که آدمبدی باشید کار سختی است. درباره زبان انگلیسی هم باید بگویم که من ایرانی هستم و باید جوری انگلیسی صحبت کنم که مشخص شود کاراکتر به سختی انگلیسی صحبت میکند.
صرافی تهیه کننده این فیلم درباره همکاری با سازمان سینمایی گفت: رامین سهراب به واسطه فعالیتهایی که داشت توانست مجوز فیلمسازیاش را دریافت کند و سازمان سینمایی بسیار همراهی کرد.
سهراب درباره علاقه به ژانر اکشن، گفت: قبل از این که به کشور فنلاند بروم با جمشید هاشمپور در کودکی کار کرده بودم و این حس قهرمانپروری در ذهن من مانده بود و برایم جذاب بود.
صرافی در مورد فیلمسازی سهراب در ایران، اظهار کرد: رامین سهراب بهواسطه اصالت ایرانیاش تلاش کرد که اینجا فیلمسازی کند و این اثر لوکیشنهای متعددی هم دارد و هدف این بود که فضای فیلم با معماریهای ایرانی جلوه کند. ایران بهواسطه این فیلم و پخشکننده خارجی به خوبی تصویر میشود و اینگونه نیست که بهشت تبهکاران باشد.