در چهارمین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر، نشست تخصصی «نکوداشت زنده‌یاد اکبر عالمی» تحت عنوان «آموزش ماندگار در سینما» با حضور امیرحسن ندایی (عضو هیئت علمی دانشگاه و مجری) و شهاب‌الدین عادل (عضو هیئت علمی دانشگاه) در خانه جشنواره برگزار شد.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی روابط عمومی چهلمین جشنواره فیلم فجر، در ابتدای مراسم ویدیویی برای معرفی دکتر اکبر عالمی با گزیده‌ای از صحبت‌های او پخش شد.
در ادامه امیرحسن ندایی در ابتدای این نشست عنوان کرد: «دکتر عالمی فردی بود که نسل ما را تربیت کرد. من بیش از سی سال افتخار شاگردی‌اش ایشان را داشتم. او به من زیستن را آموخت. شاخصه دکتر عالمی این بود که فقط سینما درس نمی‌داد بلکه به ما می‌آموخت که چطور به جهان نگاه کنیم. او می‌گفت پیش از یاد گرفتن سینما باید جهان‌بینی داشته باشید. او به ما عکاسی، لابراتوار و نقد فیلم یاد داد و فردی چند وجهی بود و به ما گفت سینمای آنالوگ مرد و باید دیجیتال را کامل بشناسید چرا که جهان دیگری در حال شکل گرفتن است.»
او افزود: «دکتر عالمی از دهه شصت برنامه‌های متعددی را در صدا و سیما آغاز کردند و من افتخار داشتم که به‌عنوان مهمان در آن برنامه‌ها حضور داشته باشم.»
شهاب‌الدین عادل نیز درباره دکتر اکبر عالمی گفت: «ایشان روحیه فعالی داشت و کلاس‌هایش را پر از انرژی برگزار می‌کرد. من او را پیش از انقلاب می‌شناختم. یکی از منظم‌ترین و دقیق‌ترین افراد بود. او می‌گفت هر شاگرد خوبی می‌تواند روزی استاد شود. عالمی چندوجهی بود و ویژگی‌های زیادی داشت.»
او ادامه داد: «اکبر عالمی در شناساندن سینما بعد از انقلاب نقش مهمی داشت و بیشتر افرادی که بعد از انقلاب نسل اول سینما بودند از شاگردان او بودند.»
شهاب‌الدین عادل عنوان کرد: «عالمی پرمحبت و با انرژی بود، او تمام ابزار خود را برای آموزش به بچه‌ها می‌آورد و هیچ‌وقت کلاس را تعطیل نکرد. او دانشگاه کاملی بود و شاگردانش دوستش داشتند و غیر از کلام زیبا و قدرتمند چیزی نمی‌گفت. اکبر عالمی بسیار ناسیونالیست بود و در حالی که می‌توانست به راحتی خارج از کشور زندگی کند، دوست نداشت از ایران برود و معتقد بود که باید نسل جوان را آموزش داد. او شیفته ایران بود و از پروژه‌های بزرگ صنعتی کشور مستند می‌ساخت و می‌گفت تماشای توسعه و پیشرفت برای من غرورآفرین است.»
او با بیان اینکه عالمی دقیق و با برنامه بود، عنوان کرد: «بسیاری از فیلم‌های ما مدیون پشتوانه علمی و تخصصی او در لابراتوار بود. همچنین تلاش بسیاری در صنوف تخصصی انیمیشن و دیگر مراکز داشت.»
امیرحسن ندایی با اشاره به اینکه عالمی هنرهای دیگر مثل موسیقی و نقاشی را خیلی خوب می‌شناخت، عنوان کرد: «او می‌گفت اگر قصد معرفی من را داشتید بگویید عالمی معلم بود. او پایه‌گذار شکل نوین آموزش سینما بود.»
شهاب‌الدین عادل درخصوص ویژگی‌های خاص آموزش سینما و تفاوت با دیگر هنرها، گفت: «او ویژگی‌های خاصی را برای دانشجوی سینما قائل بود و می‌گفت باید مطالعات جانبی داشته باشند، برای او مباحث میان رشته‌ای بسیار اهمیت داشت و می‌گفت دانشجوی سینما باید گستره مطالعات خود را زیاد کند و از این گذشته نظم زیادی داشته باشد. او لباس مندرس پوشیدن و سروقت نبودن را نمی‌پسندید. او می‌گفت ظاهر دانشجوی سینما اهمیت دارد و باید مرتب باشد.»
او همچنین ادامه داد: «عالمی به‌شدت به‌روز بود. او به زبان تسلط داشت و بسیار زود با منابع آشنا می‌شد و آن را در کلاس‌هایش مطرح می‌کرد. نمی‌خواست با دانشجو رقابت کند و فضایی ایجاد نمی‌کرد که دانشجو از او شکایت داشته باشد.»
شهاب‌الدین عادل عنوان کرد: «من جزو نسلی بودم که برای ورود در دانشگاه هنر مصاحبه شدم؛ همچنین هر فردی که قصد خواندن سینما، فیلم کوتاه و عکاسی داشت باید باید مصاحبه تخصصی انجام می‌داد. اما چندی قبل مصاحبه حذف شد. ما حتی در تعیین گرایش هم مصاحبه می‌شدیم و چند پارامتر برای ورود به رشته نیاز بود. سخت‌گیری‌ها با این دیدگاه بود که دانشجو را روی استعدادش متمرکز کنیم اما وزارت علوم، گزینش را کنکور قرار داد درحالی که در سایر رشته‌های هنر مصاحبه پابرجاست اما در رشته سینما حذف شده و این آسیب‌زا است.»
او ادامه داد: «مصاحبه تخصصی کمک می‌کند که انتخاب درست باشد. زیرا امروز هم دانشجویی وجود دارد که خیلی فعالیت کرده و هم کسی هست که تجربه ندارد و این کار استاد را سخت می‌کند. من تا چهار ماه قبل با وزارت علوم مکاتبه کردم و قرار است از امسال مصاحبه برقرار شود.»
ندایی افزود: «باید بایستیم و برای تغییر تلاش کنیم. بدنه وزارت علوم غیرهنری است و درک زمینه‌های هنر در آن دشوار است و به همین دلیل مصاحبه حذف شد.»
عادل با بیان اینکه وظایف جشنواره‌ها با آکادمی‌ها و دانشگاه متفاوت است، تصریح کرد: «پیوندی که باید بین فضای حرفه‌ای و دانشگاهی صورت گیرد را تاکنون ندیده‌ایم. در این سال‌ها دانشگاه فارغ‌التحصیلانی داشته که بزرگان سینما هستند اما مشکل اینجاست که آیا ما با نظامی کار می‌کنیم که فارغ‌التحصیلی را با کار پیوند دهیم یا او را آزاد بگذاریم که انتخاب کند؟ ما هیچ برنامه‌ریزی برای این کار نداریم. نظام آموزشی ما غربی است و جالب است که مدارس بلوک شرق سابق این سیاست را دارد که فارغ‌التحصیل را برای کار آماده می‌کند. باید برای نسل‌های جوان این برنامه‌ریزی انجام شود که فارغ‌التحصیلان وارد بدنه سینما شوند.»
عادل در پایان خاطرنشان کرد: «متاسفانه رابطه فضای سینما و دانشگاه شکل نگرفته است. از طرفی مباحث درسی مشخص نیست که مطالعات سینمایی هستند یا کار عملی؛ فارغ‌التحصیل نمی‌داند که می‌خواهد چه مسیری را طی کند.»
