دومین اثر بلند سینمایی منیر قیدی به‌نام «دسته دختران» در دومین سانس از روز پنجم جشنواره به نمایش درآمد.
به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی چهلمین جشنواره فیلم فجر، منیر قیدی با «دسته دختران» راه فیلم قبلیش یعنی «ویلایی‌ها» را ادامه می‌دهد. فیلمی که می‌خواهد از نقش کمرنگ شده زنان در دفاع مقدس بگوید. هر چند «ویلایی‌ها» داستانی از یک انتظار سخت و سنگین را روایت می‌کند، اما در «دسته دختران» زنان به میدان می‌آیند و هم‌پای مردان از وطنشان دفاع می‌کنند.
فیلم بارها از مسیر زنان و مردان در دفاع از میهن می‌گوید. این مسیر برخی مواقع از هم جدا و برخی مواقع با هم یکی می‌شود. هر چه جلوتر می‌رود، این مسیرهای موازی به‌هم نزدیک می‌شوند و در نهایت به توحیدی در مسیر و هدف می‌رسد. البته که شاید هدف از همان ابتدا یکی بود، اما با مرور زمان و پس از بروز اتفاقاتی، مسیر هم یکی شد.
در سکانس‌های مختلف، فیلمساز سعی دارد یکی شدن در راه مبارزه و شاید به عبارت بهتر، دفاع از کشور را به نمایش بگذارد. برای این مفهوم کارگردان سعی می‌کند در بخش‌های مختلف همراهی و یکی بودن را نشان دهد؛ از مجروح شدن شخصیت سیمین در کنار یک رزمنده و دستان زنی که روی دستان مجروح شوهرش قرار گرفت تا بتواند رانندگی کند و بازماندگان خرمشهر را از مرگ نجات دهد.
فیلم به هیچ وجه به دنبال تفکرات فمینیستی نیست و سعی در القای این قبیل دیدگاه‌ها در ذهن مخاطب ندارد. فیلمساز تلاش می‌کند این موضوع را بیان کند که زنان زیادی، قهرمانانه در کنار مردان برای بهبود شرایط بحرانی آن روز تلاش کردند و در مفاهیم مهم جنگی، مانند ایثار، شجاعت، تلاش و غیره، بالاترین درجات را تجربه کردند. این بانوان به نوعی قدم در مسیر پر پیچ و خم عرفان گذاشتند. فیلمساز تلاش نمی‌کند نقش مردان را کمرنگ کند و به نوعی زنان را جایگزین آن‌ها کند. در دومین اثر سینمایی منیر قیدی به هیچ وجه دل مشغولی پایین آوردن ارزش مردان را ندارد اما در فیلم نشان می‌دهد در موقعیت‌هایی که حتی برخی مردان، جگر حضور و خودنمایی نداشتند، برخی زنان بودند که مردانه عمل کردند و افرادی که ساکن و بی‌حرکت بودند را به حرکت وا داشتند.
فیلمساز سعی می‌کند حقایق جنگی را همانطور که بود بازگو کند و در جای جای فیلم نیز از هدف اصلیش که شاید نمایش حقیقت است، غافل نشود.
یادداشت: از علی کریمی
