نیم نگاه | «شهرک» زندگی شبیه یک رویا

جدیدترین اثر علی حضرتی در چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. 
به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی جشنواره فیلم فجر، «شهرک» به کارگردانی علی حضرتی فیلمساز جوان سینمای ایران، در چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. فیلم، روایت دو عشق همزمان یک پسر است که می‌خواهد هر دو را به سر منزل مقصود برساند. ابتدا عشق به همدم و همراهش و دومی علاقه فراوان به حرفه بازیگری.
عشق نوید به بازیگری او را به تکاپو می‌اندازد تا فرصتی برای بروز استعدادش نشان دهد. نوید در یک تست بازیگری برنده می‌شود و از اینجا ورود او به یک پروژه بزرگ تولید فیلم آغاز می‌شود. فیلمی که مانند دیگر آثار سینمایی نیست. فرو رفتن در نقشی که باورش برای خودِ نوید به همین راحتی‌ها نبود. تردیدهای نوید در پلان به پلان بازی ساعد سهیلی نمود دارد. او در میان خیابان‌های سرد «شهرک» که حتی بارانش مصنوعی است قدم می‌زند، اما نمی‌تواند به راحتی آن را بپذیرد. 
فیلمساز در موسیقی، نماها، طراحی صحنه‌ و البته نوع بازی بازیگران، تحیر را نشان می‌دهد. حضرتی سعی دارد پرده میان خواب و بیداری را کنار بزند و نوید را در موقعیتی برای انتخاب یکی از این دو حالت قرار دهد. نوید بارها تلاش می‌کند از شهرک عجیب و غریبی که ساخته خارج شود اما به مرور به آن عادت می‌کند و نه تنها شرایط زندگی در آن را می‌پذیرد بلکه به آن علاقه پیدا می‌کند. ترکیب خیال و واقعیت و تعلیقی که فیلمساز در روایت خود ایجاد می‌کند، مخاطب را تشنه پایان بندی قصه می‌کند. این عطش تا پلان آخر ادامه پیدا می‌کند.
شخصیت‌های مکمل فیلم از تهیه کننده حاضر در داستان، به هیچ وجه دغدغه‌های نوید را ندارند و البته با رفتارهای خود او را متقاعد به ماندن می‌کنند. البته که اجباری برای نوید وجود ندارد. 
فیلم «شهرک» روایت دنیایی متفاوت است و به همین دلیل علاقه مندان خاص خود را دارد.

یادداشت از علی کریمی