علی شاه‌حاتمی: ادبیات مهمترین رشته دانشگاهی برای آشتی و آشنایی سینماگران است

یک کارگردان و تهیه کننده سینما معتقد است که علوم انسانی و سینما مکمل هم هستند و مهمترین رشته دانشگاهی که برای سینمای ما مهمترین است، ادبیات است.
به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی جشنواره فیلم فجر، علی شاه‌حاتمی کارگردان سریال‌های خاطره‌انگیزی چون خوش رکاب و او مثبت و همچنین فیلم سینمایی تعقیب سایه‌ها، آخرین شناسایی و… در مصاحبه‌ای کوتاه در حاشیه جشنواره فیلم فجر درباره نشست‌های فرهنگی جشنواره فیلم فجر گفت: چیزی که در جشنواره‌ها باید به آن پرداخته شود، همین علوم انسانی است. سینماگران ما باید سینمای خود را بشناسند. چه گذشته آن را و یا حال و آینده آن را. تاریخچه سینمای ما باید توسط اساتیدی که این مهم را به خوبی می‌شناسند، تبیین شود. فکر می‌کنم اتفاق خوبی است و مهمانان و مخاطبان جشنواره فیلم فجر نیز از این برنامه‌ها استفاده کنند.
وی بیان کرد که علوم انسانی و سینما مکمل یکدیگرند و مانند خطوط موازی‌اند که هیچ وقت به یک نقطه تلاقی پیدا نمی‌کنند اما با هم حرکت می‌کنند و همدیگر را تقویت می‌کنند. شناخت سینماگران و اساتید باید روز به روز نسبت به هم کامل‌تر شود و این نشست‌ها می‌تواند این عملیات را به سرانجام برساند.
این کارگردان سینما و تلویزیون در پاسخ به این سؤال که کدام یک از رشته‌های دانشگاهی می‌تواند در سینما و برای سینماگران نقش مهمتری را ایفا کند گفت: آشنایی با ادبیات برای سینماگران ما بسیار مهم است. ادبیات مهم‌ترین رشته دانشگاهی است که سینماگران ما باید با آن ارتباط برقرار کنند.
او توضیح داد: برخی از سینماگران و فیلمسازان ما شاید سواد نگارش یک داستان و رمان را نداشته باشند اما استعداد فیلمسازی دارند منتها به عقیده من اگر سواد ادبی کافی نداشته باشند، در نگارش فیلمنامه و شکل دهی دنیای داستان دچار مشکل می‌شوند.
شاه‌حاتمی بیان کرد: بنابراین بنظرم آشنایی و آشتی با ادبیات ایران و جهان جزو نکات بسیار مهمی است که باید کارگردانان و سینماگران ما با آن ارتباط داشته باشند. احساس می کنم که ارتباط دوباره نویسندگان ما با ادبیات معاصر، نظم و نثر می تواند نگاه آنها را نسبت به فیلمسازی باز کند و جهان دیگری ایجاد کند.
وی گفت: من در میان کتاب‌ها بزرگ شدم و در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سنین کودکی مدام دنبال یک کتاب می‌گشتیم که آن را بخوانیم و کتابی نبود که نخوانده باشیم. این ارتباط دوباره سینماگران ما با ادبیات می‌تواند به بالندگی سینمای ایران به‌شدت کمک کند. البته منظورم این نیست که بر اساس رمان‌ها فیلم بسازند بلکه نگاه آنها را می‌تواند به جهان پیرامون تغییر دهد.